Betekenis van de opstanding van Jezus (wat is het, concept en definitie)

Wat is Jezus 'opstanding:

De opstanding van Jezus is de handeling waardoor Jezus van Nazareth of Jezus Christus drie dagen na zijn kruisiging en begrafenis weer tot leven komt uit de dood. Het is het fundamentele geloof van christenen waaruit deze religieuze belijdenis is voortgekomen.

Het omvat ook de overtuiging dat Jezus na de opstanding in lichaam en ziel opstijgt naar de aanwezigheid van de Vader en van daaruit regeert over alles wat geschapen is. Dit laatste geloof staat bekend als de hemelvaart van de Heer.

Voor gelovigen bevestigt de opstanding de goddelijke oorsprong van Jezus, omdat in het kader van religieus denken een kracht toeneemt die uitsluitend aan God wordt toegeschreven. De daad van Jezus 'opstanding is dus een bewijs van zijn goddelijke natuur en is tegelijkertijd belofte en hoop voor alle christenen.

Dit evenement is de basis van de viering van Pasen en de Heilige Communie of Eucharistie, waarin het gedenkteken van de passie, dood en opstanding van Jezus wordt herdacht. De centrale plaats van de opstanding in het christelijke denken gaf de huidige naam aan de zondag in Latijnse talen. Zondag betekent, nou, de dag van de Heer.

Bovendien wordt de opstanding van Jezus elk jaar plechtig gevierd met Pasen. Het is het hoogtepunt of hoogtepunt van Pasen en wordt herinnerd door twee complementaire rituelen: de missen van "Saturday of Glory" (om middernacht van zaterdag op zondag) en "Easter Sunday" (op klaarlichte dag)).

Bijbelse bronnen

Geloof in de opstanding is zowel gebaseerd op oudtestamentische profetieën als op nieuwtestamentische verslagen en getuigenissen, voornamelijk in de canonieke evangeliën en in het boek van de Handelingen van de Apostelen, geschreven door de evangelist Lucas.

Volgens de evangeliën werd Jezus op een vrijdag gekruisigd, onmiddellijk na de viering van het Pascha. Toen de sabbat naderde , een dag van verplichte rust voor de joden, werd hij onmiddellijk begraven door Jozef van Arimathea, een geheime leerling van Jezus.

Op de dag na de sabbat was de grafsteen verwijderd en ontbrak het lichaam van Jezus. De aanwezigen ontvingen de aankondiging van een engel.

De evangeliën verschillen in de exacte weergave van de feiten. Twee van hen (Marcos en Juan) zijn het erover eens dat Maria Magdalena de eerste was die de aankondiging van de opstanding ontving, een getuigenis dat de apostelen niet geloofden. De andere twee (Matthew en Luke) beweren dat zowel Magdalena als Maria, de moeder van Jezus, aanwezig waren. Bovendien voegt Lukas de passage op de weg toe aan Emmaüs, waarin Jezus zich openbaart aan twee discipelen, die hem herkennen door het brood te breken.

De feiten worden verhaald in de volgende passages:

• Marcos, hfst. 16. Mateo, hfst. 28 Lucas, hfst. 24. John, hfst. 20.

Het zal in het boek van de Handelingen van de Apostelen staan ​​waarin de evangelist Lucas de gebeurtenissen na de opstanding vertelt, waardoor de apostelen de getuigenissen van Maria en Maria de Magdalena als zeker konden aannemen.

Volgens Lukas verscheen Jezus na zijn opstanding verschillende keren aan de apostelen, als bevestiging van wat er was gebeurd. Volgens het verslag deelde Jezus gedurende een periode van veertig dagen met de apostelen in de bovenzaal, waar hij allerlei wonderbaarlijke tekenen gaf. De ontmoetingen tussen Jezus en de apostelen worden verteld in hoofdstuk 1 van het boek Handelingen.

Zie ook:

• Pasen, hemelvaart, opstanding.