Betekenis van de moderne filosofie (wat is het, concept en definitie)

Wat is moderne filosofie:

Moderne filosofie wordt gedefinieerd als de intentie om dezelfde termen van intellectuele betrokkenheid te bereiken om problemen op te lossen die voortkomen uit de wetenschappelijke revolutie en omvat grote denkers uit de Renaissance periode van de veertiende eeuw tot rond 1800.

De moderne filosofie wordt geboren als een breuk met de gedachte die in de middeleeuwen werd gevestigd met de verschijning van humanisten en renaissancebewegingen.

Zie ook:

• Filosofie Renaissance

De denkers en filosofen van de moderne filosofie zijn onderverdeeld in 4 groepen:

• Rationalisme: de bloeitijd strekt zich uit van 1640 tot 1700. De grootste vertegenwoordiger en ook de vader van de moderne filosofie was René Descartes (1596-1650) wiens beroemdste uitdrukking is "ik denk, dus ik ben". Andere exponenten van het rationalisme zijn de Duitse Gottfried Leibniz (1646-1716) en de Nederlandse Baruch Spinoza (1632-1677). Empirisme: de opkomst van het empirisme ligt tussen 1690 en 1780. De doctrine is theoretisch ontwikkeld door John Locke (1632-1704) die beweert dat kennis alleen empirisch kan worden verkregen, dat wil zeggen door ervaring. Andere auteurs van deze trend zijn de Engelse Francis Bacon (1561-1626), de Ierse George Berkeley (1685-1753), de Engelse David Hume (1711-1776) en de Schotse Adam Smith (1723-1790). Transcendentaal idealisme: het ontwikkelt zich tussen 1780 en 1800 en de grootste exponent is Immanuel Kant (1724-1804) die rationalisme en empirisme combineert. Andere auteurs die in de vorige categorieën niet zijn geïdentificeerd, zijn de Franse Blaise Pascal (1623-1662), de Italiaanse Giambattista Vico (1668-1744) en de Zwitserse Jean-Jacques Rousseau (1712-1778).

Zie ook:

• Hedendaagse filosofie. "Ik denk, daarom ben ik" Empirisme Vitaliteit.