- Wat zijn de wetten van Mendel?
- De eerste wet van Mendel: uniformiteitsbeginsel
- Punnet box van de eerste wet
- De tweede wet van Mendel: segregatieprincipe
- Punnet box van de tweede wet
- De derde wet van Mendel: principe van onafhankelijke overdracht
Punnet box van de derde wet- Variaties van de wetten van Mendel
- Gregor Mendel
Wat zijn de wetten van Mendel?
De wetten van Mendel zijn de principes die bepalen hoe overerving plaatsvindt, dat wil zeggen het proces van overdracht van de kenmerken van de ouders naar de kinderen.
De drie wetten van Mendel zijn:
- Eerste wet: uniformiteitsbeginsel Tweede wet: segregatiebeginsel Derde wet: principe van onafhankelijke transmissie.
Deze drie wetten vormen de basis van genetica en haar theorieën. Ze werden gepostuleerd door de Oostenrijkse natuuronderzoeker Gregor Mendel tussen 1865 en 1866.
De eerste wet van Mendel: uniformiteitsbeginsel
De eerste wet of het uniformiteitsprincipe van hybriden van de eerste generatie ouders bepaalt dat wanneer twee individuen van puur ras (homozygoten), de eerste generatie ouders (heterozygoten), tussen hen hetzelfde zal zijn (fenotypen en genotypen) en bovendien, zal het fenotypische kenmerk van een van de ouders (dominant genotype) opvallen.
Pure rassen bestaan uit allelen (specifieke versie van het gen), wat hun uitstekende kenmerk bepaalt.
Bijvoorbeeld:
Als planten van pure rassen worden gekruist, sommige van rode bloemen met het dominante genotype (A) en een andere van paarse bloemen met het recessieve genotype (a), zal het resultaat zijn dat de eerste kindergeneratie hetzelfde zal zijn, dat wil zeggen (Aa), aangezien het dominante genotype (rode bloem) opvalt, zoals hieronder geïllustreerd.
Punnet box van de eerste wet
| A (rood) | A (rood) | |
| een (paars) | Aa | Aa |
| een (paars) | Aa | Aa |
De tweede wet van Mendel: segregatieprincipe
De tweede wet of het principe van segregatie bestaat erin dat het kruisen van twee individuen van de eerste kindergeneratie (Aa) een tweede kindergeneratie zal plaatsvinden waarin het fenotype en het genotype van het recessieve individu (aa) weer zullen verschijnen, resulterend in het volgende: Aa x Aa = AA, Aa, Aa, aa. Dat wil zeggen, het recessieve karakter bleef verborgen in een verhouding van 1 tot 4.
Bijvoorbeeld:
Als de bloemen van de eerste kindergeneratie (Aa) worden gekruist, elk met een dominant genotype (A, rode kleur) en een recessief (a, paarse kleur), zal het recessieve genotype de mogelijkheid hebben om te verschijnen in verhouding 1 van 4, zoals hieronder te zien:
Punnet box van de tweede wet
| A (rood) | een (paars) | |
| A (rood) | AA | Aa |
| een (paars) | Aa | aa |
De derde wet van Mendel: principe van onafhankelijke overdracht
De derde wet of principe van onafhankelijke transmissie is om vast te stellen dat er eigenschappen zijn die onafhankelijk kunnen worden geërfd. Dit komt echter alleen voor bij genen die zich op verschillende chromosomen bevinden en die niet met elkaar interveniëren, of bij genen die zich in zeer verre gebieden van het chromosoom bevinden.
Evenzo, zoals in de tweede wet, komt het het best tot uiting in de tweede kindergeneratie.
Mendel verkreeg deze informatie door erwten te kruisen waarvan de kenmerken, dat wil zeggen kleur en ruwheid, werden aangetroffen op verschillende chromosomen. Zo merkte hij op dat er karakters zijn die onafhankelijk kunnen worden geërfd.
Bijvoorbeeld:
Het bloemenkruis met kenmerken AABB en aabb, elke letter vertegenwoordigt een kenmerk en het feit dat ze hoofdletters of kleine letters zijn, legt hun dominantie bloot.
Het eerste teken vertegenwoordigt de kleur van de bloemen A (rood) en (paars). Het tweede teken vertegenwoordigt het gladde of ruwe oppervlak van bloemstelen B (glad) en b (ruw). Uit deze kruising zou het volgende voortvloeien:
Punnet box van de derde wet
| A (rood) B (glad) | A (rood) b (ruw) | a (paars) B (glad) | a (paars) b (ruw) | |
| A (rood) B (glad) | AABB | AABb | AaBB | AaBb |
| A (rood) b (ruw) | AABb | AAbb | AaBb | Aabb |
| a (paars) B (glad) | AaBB | AaBb | aaBB | aaBb |
| a (paars) b (ruw) | AaBb | Aabb | aaBb | aabb |
Variaties van de wetten van Mendel
Variaties van de wetten van Mendel of niet-Mendeliaanse overerving zijn de termen die worden gebruikt om te verwijzen naar het bestaan van overervingspatronen waarmee geen rekening werd gehouden in de wetten van Mendel, en die moeten worden uitgelegd om het bestaan van andere erfelijke patronen te begrijpen.
- Onvolledige dominantie: dit zijn de kenmerken dat de een niet noodzakelijkerwijs de ander domineert. Twee allelen kunnen een intermediair fenotype genereren wanneer een mix van de dominante genotypen optreedt. Zo kan er bijvoorbeeld een roze roos ontstaan uit het mengsel van een rode roos en een witte roos. Meerdere allelen: meerdere allelen kunnen in een gen voorkomen, maar er kunnen er maar twee aanwezig zijn en een intermediair fenotype genereren, zonder dat de een de ander overheerst. Zoals bijvoorbeeld bij bloedgroepen Codominantie: twee allelen kunnen tegelijkertijd tot expressie worden gebracht omdat de dominante genen ook tot expressie kunnen worden gebracht zonder menging. Pleitropie: er zijn genen die verschillende kenmerken van andere genen kunnen beïnvloeden. Geslachtsgebonden: het wordt geassocieerd met genen die het menselijke X-chromosoom bevatten en die verschillende overervingspatronen genereren. Epistase: allelen van één gen kunnen de expressie van allelen van een ander gen verbergen en beïnvloeden. Complementaire genen: het verwijst naar het feit dat er recessieve allelen zijn van verschillende genen die hetzelfde fenotype kunnen uitdrukken. Polygene overerving: dit zijn de genen die van invloed zijn op de kenmerken van fenotypen zoals lengte, huidskleur, onder andere.
Gregor Mendel
Pas vanaf 1900 werd rekening gehouden met het wetenschappelijke werk van Gregor Mendel, toen wetenschappers Hugo Vries, Carl Correns en Erich von Tschermak rekening hielden met zijn onderzoek en experimenten.
Vanaf dat moment was zijn wetenschappelijke werk zo relevant dat het als een mijlpaal wordt beschouwd in studies over biologie en genetica.
De wetten van Mendel vormen de basis van de genetica en zijn theorieën, om deze reden wordt hij beschouwd als de vader van de genetica, omdat zijn wetten erin slagen bloot te leggen wat het fenotype van het nieuwe individu zal zijn, dat wil zeggen de fysieke kenmerken en expressie van het genotype.
Om die kennis vast te stellen, voerde Mendel verschillende experimenten uit met erwtenplanten van verschillende karakters, die hij kruiste en de resultaten van de opvallende personages bestudeerde. Daarom heeft het het bestaan van dominante karakters en recessieve karakters bepaald, dat wil zeggen genotypen.
Op deze manier stelde Mendel drie wetten vast die blootleggen hoe de afdaling en overdracht van karakters tussen levende wezens wordt uitgevoerd.
Wetten van exponenten: wat ze zijn en voorbeelden
Wat zijn de wetten van exponenten?: De wetten van exponenten zijn de regels die zijn opgesteld om wiskundige bewerkingen op te lossen met ...
De wetten van Newton (samenvatting): wat ze zijn, formules en voorbeelden
Wat zijn de wetten van Newton?: De wetten van Newton zijn drie principes die dienen om de beweging van lichamen te beschrijven, gebaseerd op een systeem van ...
Wetten van exponenten en radicalen (met voorbeelden)
: De wetten van exponenten en radicalen zorgen voor een vereenvoudigde of samengevatte manier van werken van een reeks numerieke bewerkingen met bevoegdheden, de ...