Betekenis van deugd (wat is het, concept en definitie)

Wat is deugd:

Een deugd wordt de menselijke kwaliteit genoemd van iemand die wordt gekenmerkt door goed en correct handelen. Als zodanig is het een morele eigenschap die als goed wordt beschouwd. Het kan ook verwijzen naar de effectiviteit van bepaalde dingen om bepaalde effecten te veroorzaken.

Het woord deugd komt als zodanig van het Latijnse virtus , virtūtis , en is afgeleid van het Latijnse woord vir , wat 'man', 'man' betekent, omdat het verwijst naar de kwaliteit van waarde, geassocieerd met het mannelijke in het oude denken.

In die zin kan deugd de kracht, kracht of waarde aanduiden die een persoon in bepaalde situaties presenteert: 'Ondanks wat haar is overkomen, heeft Magdalena de deugd aangetoond om altijd vooruit te gaan.' Daarom kan men ook spreken van deugd om te verwijzen naar de integriteit van iemands karakter.

Deugdzaamheid als zodanig kan worden geverifieerd bij mensen met morele integriteit, die bereid zijn zich te gedragen volgens wat rechtvaardig is, naar wat, in morele zin begrepen, correct is.

Daarom is deugd ook herkenbaar in deugdzame handelingen en op de juiste manier te werk gaan. Daarom wordt de term deugd in alledaagse taal ook gebruikt om de kwaliteiten aan te duiden van een persoon die goed werkt.

Aan de andere kant kan deugd ook worden gebruikt om te verwijzen naar de effectiviteit van bepaalde dingen om positieve effecten te veroorzaken of te veroorzaken: "De kippenbouillon van mijn moeder heeft de eigenschap een dode persoon groot te brengen", "Aloë vera heeft indrukwekkende genezende deugden".

In het meervoud zijn de deugden, volgens de katholieke leer, de engelen die gratie en moed dragen, wiens fundamentele missie het is om goddelijke operaties op aarde te vervullen. Ze zijn ook in de volksmond bekend onder de naam beschermengelen en maken deel uit van het vijfde koor.

Morele deugd

Een morele deugd wordt in het algemeen de gewoonte van goed doen genoemd. Als zodanig is deugd een positieve eigenschap, die verwijst naar perfectie in gedrag of doorgang, en in die zin tegen ondeugd of gebrek is.

In zijn filosofie was Aristoteles van mening dat deugd werd gevonden met mate, dat wil zeggen in de balans tussen de uitersten van gebrek en overmaat. Daarom zijn de morele deugden relatief ten opzichte van het goede en zijn ze onderworpen aan de richtlijnen van de ethiek.

Kardinale deugden

De hoofddeugden zijn voorzichtigheid, rechtvaardigheid, kracht en matigheid. Volgens Plato was rechtvaardigheid de belangrijkste deugd van het systeem van kardinale deugden, omdat de mens volgens hem de andere drie kon begrijpen. De kardinale deugden als zodanig worden beschouwd als het essentiële fundament van de morele deugden van de mens.

Theologische deugden

Volgens de Bijbel zijn de theologische deugden geloof, hoop en naastenliefde. In die zin zijn het deugden die God als object hebben. Daarom is het de Schepper zelf die hen in de zielen van mensen heeft gebracht.