Betekenis van eenpartijsysteem (wat is het, concept en definitie)

Wat is One-Party:

Eén partij verwijst naar het politieke systeem waarin één partij kan worden gekozen, hetzij omdat slechts één partij de verkiezingen kan bijwonen , hetzij omdat één enkele partij uit verschillende partijen de kansen en voordelen concentreert.

Eén partij kan de facto worden opgericht of door de vaststelling van wetten die het legitimeren. Systemen van één partij leiden dus gemakkelijk tot open dictaturen.

In tegenstelling tot een klassieke dictatuur, roepen eenpartijstelsels verkiezingen op om hun legitimiteit te bewijzen. In deze scenario's bewijzen vrije verkiezingen dus niet het bestaan ​​van democratie.

In modellen met één partij is het niet altijd nodig politieke oppositiepartijen in dit systeem te verbieden. Het kan voldoende zijn om de instellingen, kansen en voordelen van de politieke orde te controleren om de continuïteit van de ene partij te waarborgen.

Systemen van één partij zijn tolerant met een bepaald niveau van oppositie, aangezien hun aanwezigheid noodzakelijk is om de illusie van pluraliteit, legitimiteit en democratie te creëren.

Kenmerken van één partij

Onder de belangrijkste kenmerken van een partij kunnen we het volgende noemen:

• Het ontkent of belemmert het recht op politieke afwisseling dat kenmerkend is voor democratie. Het concentreert de macht. Het controleert de verkiezingsprocessen. Het interpreteert willekeurig democratische wetten en principes.

Soorten één partij

Volgens de dominante ideologie hebben zich in de loop van de geschiedenis verschillende soorten eenpartijstelsels voorgedaan:

Fascistische eenpartij

In het fascisme impliceert één partij de geleidelijke eliminatie van alle soorten oppositie totdat de verkiezingen zijn uitgeroeid. Voorbeelden: Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (Nazi) of Italiaanse Fascistische Partij.

Nationalistische eenpartij

Typisch voor de landen die onlangs hun onafhankelijkheid hebben veroverd. Komt overeen met perioden van overgang en consolidatie van macht. Onder historische omstandigheden kan de ene partij in de loop van de tijd blijven bestaan ​​en tot een dictatuur leiden. Voorbeeld: Eritrea en Irak.

Marxistisch-leninistische eenpartij

In dit model worden normaal gesproken verkiezingen gehouden om de democratische reputatie van de regering te behouden. Er zijn echter geen echte opties om een ​​andere partij te kiezen. Alleen de regerende partij kan winnen. Voorbeelden: Cuba, Noord-Korea of ​​China.

One-party door dominantie

In dit model concentreert een enkele partij de kansen om de verkiezingen te winnen, zelfs in de context van een niet-autoritaire democratische orde. Voorbeeld: regering van de Institutional Revolutionary Party (PRI) in Mexico, die decennialang onafgebroken regeerde.

Zie ook:

• Politieke partij. Partijdigheid.