Betekenis van religieuze tolerantie (wat is het, concept en definitie)

Wat is religieuze tolerantie:

De religieuze tolerantie is de mogelijkheid om de religieuze overtuigingen en praktijken van anderen te respecteren, ook al zijn ze verschillend van hun eigen land. Als zodanig is religieuze tolerantie een morele deugd die respect voor de menselijke en spirituele integriteit van de ander veronderstelt ten aanzien van hun ideeën, praktijken en overtuigingen, ongeacht of ze in strijd zijn met de onze.

In die zin impliceert religieuze tolerantie de erkenning en het besef dat wij allemaal het recht hebben om anders te denken en verschillende overtuigingen te belijden of om religieus geloof volledig af te zweren; dit alles betekent ook dat je moet kunnen begrijpen dat alle overtuigingen even geldig en respectabel zijn, zonder op zichzelf een echte belemmering voor harmonieus samenleven te veronderstellen, gebaseerd op vrijheid, respect en rechtvaardigheid. Religieuze tolerantie is dus essentieel voor het leven in de samenleving.

Evenzo betekent religieuze tolerantie dat niemand het recht heeft om hun overtuigingen aan anderen op te leggen, of anderen te dwingen dezelfde principes na te leven en na te leven die hun spirituele leer dicteert. Om deze reden heeft niemand het recht de vrijheid van meningsuiting van een ander te beperken of te forceren in zaken van religieuze aard, aangezien religieuze tolerantie ook respect impliceert voor de waarden, overtuigingen en vrijheid van meningsuiting van anderen., zelfs als hun waarden, overtuigingen en meningen botsen met die van henzelf.

Aan de andere kant wordt religieuze tolerantie overwogen in veel moderne politieke systemen, die tolerantie voor aanbidding en volledige individuele vrijheden garanderen. In die zin hebben alle mensen het recht om een ​​religie te belijden of niet te belijden zonder daarbij het risico te lopen te worden onderworpen aan discriminatie, misbruik of bedreigingen. Daarom is vrijheid van aanbidding ook een fundamenteel mensenrecht.

Voor Voltaire, van zijn kant, verwees religieuze tolerantie, behandeld in zijn Verhandeling over tolerantie , naar de mogelijkheid dat alle mensen, zonder onderscheid naar klasse of religie, naast elkaar konden bestaan ​​en communiceren zonder hun overtuigingen op te leggen over de andere. Hij bevestigde onder meer dat mensen 'genoeg religie hebben om te haten en te vervolgen en dat we die niet hebben om anderen lief te hebben en te helpen'. Evenzo was het tegen de geest die heerste onder de intoleranten, en bevestigde hij dat "het recht op intolerantie absurd en barbaars is".

Religieuze intolerantie

De religieuze onverdraagzaamheid betreft het gebrek aan respect voor het recht van anderen te belijden en religieuze overtuigingen verschillend van de onze. In die zin is religieuze onverdraagzaamheid een schending van het recht op vrijheid van meningsuiting en vrijheid van aanbidding, belichaamd in de verklaring van mensenrechten.

Religieuze onverdraagzaamheid is op verschillende plaatsen en tijden het excuus geweest van grote misdaden en massamoorden die op geen enkele manier gerechtvaardigd kunnen worden: de inheemse volkerenmoord in Amerika, het verbranden van joden in Europa tijdens de middeleeuwen, het bloedbad onder christenen in islamitische landen, onder andere. Daarom is religieuze onverdraagzaamheid niets anders dan een manier om de mensenrechten te schenden onder bescherming van een geloof.