Betekenis van tolerantie (wat is het, concept en definitie)

Wat is tolerantie:

Tolerantie verwijst naar de werking en het effect van tolereren. Als zodanig is tolerantie gebaseerd op respect voor de ander of voor wat anders is dan het zijne, en kan het zich manifesteren als een daad van toegeeflijkheid jegens iets dat niet gewenst is of niet kan worden voorkomen, of als het feit van blijvend of blijvend iemand of zoiets.

Het woord komt van het Latijnse toleranteĭa , wat 'kwaliteit betekent van iemand die kan verdragen, verdragen of accepteren'.

Tolerantie is een morele waarde die volledig respect voor de ander impliceert, voor hun ideeën, praktijken of overtuigingen, ongeacht of ze botsen of verschillen van de onze.

In die zin is tolerantie ook de erkenning van de verschillen die inherent zijn aan de menselijke natuur, de diversiteit van culturen, religies of manieren van zijn of handelen.

Daarom is tolerantie een fundamentele levenshouding in de samenleving. Een tolerant persoon kan andere meningen of gedragingen accepteren dan die welke zijn vastgesteld door zijn sociale omgeving of door zijn morele principes. Dit type tolerantie wordt sociale tolerantie genoemd.

Van zijn kant staat tolerantie tegenover degenen die in het openbaar andere overtuigingen of religies dan de onze, of die officieel zijn vastgesteld, bekend als cult-tolerantie en wordt als zodanig door de wet voorgeschreven.

Op 16 november werd het door de Verenigde Naties (VN) ingesteld als de Internationale Dag van Tolerantie. Dit is een van de vele VN-maatregelen in de strijd tegen onverdraagzaamheid en het niet accepteren van culturele diversiteit.

Tolerantie in de geneeskunde

In de geneeskunde wordt de term 'drugstolerantie' gebruikt om te verwijzen naar het vermogen van het individu om bepaalde medicijnen te weerstaan. Het is de vermindering van de reactie van het lichaam op de effecten van een bepaalde stof. Daarom kan de tolerantie voor een medicijn afnemen als gevolg van overmatig gebruik. Hetzelfde geldt voor alcohol, drugs en tabak.

Immuuntolerantie

De immuun- of immunologische tolerantie wordt gedefinieerd als de afwezigheid van specifieke immuunsysteem op een antigeen, hetzij zelf of buitenlandse, die wordt veroorzaakt door eerder contact met het antigeen. Het is een actieve toestand (het is geen simpele afwezigheid van respons), begiftigd met specificiteit en geheugen. Deze tolerantie is van het grootste belang bij het orgaantransplantatieproces.

Tolerantie in computergebruik

Bij computergebruik verwijst fouttolerantie ( failover ) naar het vermogen van een opslagsysteem om toegang te krijgen tot informatie of om te blijven werken, zelfs in het geval van een fout. Het opslagsysteem moet dezelfde informatie opslaan op meer dan één hardwarecomponent of op een externe machine of apparaat als back-up. Op deze manier moet het systeem, als er een fout optreedt met als gevolg verlies van gegevens, toegang hebben tot alle informatie en de ontbrekende gegevens herstellen van elke beschikbare back-up.

Industrie tolerantie

In Engineering and Design is tolerantie een industrieel metrologisch concept dat verwijst naar de toelaatbare foutmarge bij de fabricage van een product en wordt toegepast op de productie van onderdelen in serie.

Zero tolerance

De uitdrukking ' nultolerantie' wordt gebruikt om de mate van tolerantie voor een bepaalde wet, procedure of regel te definiëren, om te voorkomen dat gedrag wordt geaccepteerd dat kan afwijken van wat hierboven is vastgelegd. Bijvoorbeeld 'nultolerantie voor dronken chauffeurs'.