Betekenis van het taoïsme (wat is het, concept en definitie)

Wat is taoïsme:

Het taoïsme is een filosofische trend die in China opkwam ten tijde van de honderd denkscholen (770 - 221 voor Christus) en die de basis vormen van het huidige oosterse denken. De grootste denker was Lao-Tse of Laozi.

Laozi baseert zijn filosofie op de inherente harmonie van de natuur, gedefinieerd als Tao, 'weg' in het Spaans. De beschrijving van de Tao is te vinden in het boek Tao Te Ching of Dào Dé Jīng wat 'Boek van de weg en deugd' betekent. Het werk is een compilatie van verschillende auteurs van dezelfde leer, waarvan Laozi de belangrijkste auteur is.

Hoewel het taoïsme niet als religieus systeem werd geboren, werd het in de 2e eeuw na Christus als cultusleer opgelegd in China, en de keizerlijke priester Zhang Daoling werd de eerste paus van dit geloof.

Taoïsme als filosofisch systeem

Dit zijn enkele kenmerken van het taoïsme, opgevat als een filosofische stroming.

• Straalt waarden uit zoals mededogen, vriendelijkheid, vroomheid, opoffering, eerlijkheid, eerlijkheid, onderwijs, analyse, introspectie, harmonie met de natuur, zelfverloochening en grootmoedigheid. Mist een te volgen dogma. Verwerpt concepten of overtuigingen gebaseerd op vooroordelen of dogmatische onderwerping, zoals religieuze onderwerping, nationalisme of loyaliteit aan ouders. Het verdedigt de harmonie van de mens met de Tao en gelooft in de etherische gang van zaken. Geeft het concept wu wei weer , wat betekent stromen, en wordt geassocieerd met harmonie met De natuur leert stilte als een manier om harmonie te bereiken, met als doel volledig in de Tao te zijn: de ontmoeting met het ware zelf.

Taoïsme als religie

Als religieus systeem neemt het taoïsme ideeën op van de naturalistische school of de Ying-Yang-school. Dit zijn enkele van de meest representatieve stichtingen.

• Het is gebaseerd op het bestaan ​​van drie krachten: een actieve kracht (yang), een passieve kracht (ying) en een derde kracht die de andere twee bevat, genaamd Tao. De Tao is de bron waaruit alles bestaat, maar toch kan het niet worden bereikt door menselijk denken. Daarom bevestigt een van de hoofdzinnen van de Tao Te King dat "de Tao die Tao kan worden genoemd niet de echte Tao is." De Tao heeft geen ruimte of tijd en is de bron van de natuurlijke orde die op zichzelf het gedrag verklaart van dingen. Daarom stelt het taoïsme een begrip en integratie van de mens voor met de stroom van de natuur.Om het pad van de tao te bewandelen, is een spirituele voorbereiding nodig die de beoefening van stilte en stilte inhoudt. Alleen in een staat van totale ontspanning is het mogelijk om de ziel te beschouwen. De Tao gelooft in onsterfelijkheid, en degenen die dit pad volgen kunnen 'engelen' worden. Ze passen het principe van niet-handelen toe dat stelt dat we niet moeten proberen te beheersen of in te grijpen met de natuurlijke gang van zaken. Anders ontkoppelen we ons van de Tao.Alles heeft een natuurlijke stroom, dus vermijd wat wordt gedwongen of weg van echte passies.