Betekenis van protestantse reformatie (wat is het, concept en definitie)

Wat is protestantse reformatie:

De religieuze beweging begon door Martin Luther, een Duitse monnik, die op 31 oktober 1517 sterke kritiek had op het religieuze beleid van de pausen, toen hij zijn beroemde 95 stellingen publiceerde en aan de deuren van de kathedraal van Wittenberg hing in Duitsland, 500 jaar geleden.

Het woord hervorming geeft de actie aan van iets wijzigen of opnieuw doen, in dit geval verwijst het naar een echte religieuze revolutie vanwege de veranderingen die werden gegenereerd.

Protestant van zijn kant is een bijvoeglijk naamwoord dat wordt gebruikt wanneer een persoon het ergens niet mee eens is, en het is de term die in de katholieke kerk gebruikelijk is om het lutheranisme en de gevolgen ervan te vermelden.

Als gevolg van de kritiek van Martin Luther werd hij geëxcommuniceerd nadat hij in opstand was gekomen tegen de katholieke kerk door paus Leo X, later trouwde en zijn overwegingen over de protestantse reformatie voortzette.

Hij was echter niet de enige die tegen veel dingen was die in de kerk gebeurden, er waren ook andere religieuzen, politici en denkers die zijn mening en interpretatie van de Heilige Schrift deelden.

Zie ook:

• Reformatie, katholieke kerk, schisma.

Oorzaken van de protestantse Reformatie

Een van de belangrijkste oorzaken die Luther en zijn volgelingen motiveerden om de kerk te hervormen, was de verkoop van aflaten. Voor hem moet het evangelie vrijelijk gepredikt worden en niet gecommercialiseerd worden. Voor Luther was geloof de basis van het denken.

Luther wilde debatteren over de slechte praktijken die het Romeinse pausdom uitoefende, vooral vanwege de mate van corruptie die er was, omdat het in die tijd gebruikelijk was om het woord van God te prediken in ruil voor geld.

De volgende zin "De rechtvaardige zal leven door geloof" was voor Luther van groot belang en was de vonk die zijn beweging aanwakkerde om te benadrukken dat religie gebaseerd moet zijn op geloof, dat zowel vrij is als de genade van God, en niet monetaire en materiële rijkdom.

Volgens wat Luther predikte, is geloof een gratis geschenk dat mensen hebben en is het het werk van God. Na deze betekenis te hebben kunnen identificeren, was het een openbaring en verlichting die de betekenis van de Heilige Schrift die Luther eerder had, veranderde.

Andere oorzaken die ook bijdroegen aan de onvrede waren het Schisma van het Westen, toen drie pausen in botsing kwamen met het pauselijke gezag, het begin van de Romantiek en de houding van de priesters die zich niet bewust waren van de Heilige Schrift, alcoholisten en overspelers waren en geen goed voorbeeld van katholicisme.

Daarom, toen Luther eenmaal besloot dat het juiste moment was gekomen om zijn openbaring en kennis aan het licht te brengen, schreef hij 95 stellingen als onderdeel van een academisch debat waarin hij zijn meningsverschillen met de fundamentele principes van het christendom en zijn ontdekking aan de rest openbaarde. van de katholieke kerk.

Wat volgde was een grote controverse, Luther viel John Teztel's verkoop van aflaten in Duitsland rechtstreeks aan, omdat het een slechte manier was voor de kerk, als instelling, om te profiteren van de betaling die mensen deden om uit te betalen uit het vagevuur de zielen van hun dierbaren.

Tot dan toe had niemand, zoals hij, het aangedurfd om hun ergernis aan de kaak te stellen. Op 31 oktober 1517, Allerheiligen, publiceerde Luther zijn 95 stellingen, die werden gedrukt en snel verspreid naar verschillende delen van Europa.

Vertegenwoordigers van de Katholieke Kerk verwierpen Luthers stellingen echter, verklaarden zichzelf de enige erfgenamen van de christelijke waarheid en begonnen een vervolging van allen die de protestantse Reformatie volgden.

Toen de beweging van de protestantse Reformatie begon, ontstonden er een reeks confrontaties en oorlogen om religieuze redenen die ongeveer dertig jaar duurden. Destijds werden degenen die tegen de paus en de katholieke kerk waren, protestanten genoemd.

De protestantse reformatie en het protestantisme breidden en hervormden echter grote aantallen katholieke kerken uit, wonnen terrein en werden een van de takken van het christendom met de meeste beoefenaars.

Jaren later stichtte John Calvin, een Franse theoloog, een van de belangrijkste takken van het protestantisme, het calvinisme genaamd, waarin hij van mening was dat alle sacramenten, behalve de doop en de eucharistie, moesten worden geëlimineerd en dat het geloof op Jezus gebaseerd moest zijn.

Deze tak maakte plaats voor anderen zoals Anabaptism, Anglican, Presbyterian and Congregationalist, onder anderen.

De protestantse Reformatie was een spirituele opstand die de culturele, politieke, economische en sociale perspectieven van die tijd beïnvloedde en die deel uitmaakt van de belangrijkste gebeurtenissen in de mensheid.

Zie ook de betekenis van het protestantisme en het christendom.

Protestantse Reformatie en de Contrareformatie

De protestantse Reformatie werd geïnitieerd door Martin Luther als uitdrukking van zijn onenigheid met de machtsmisbruik en excessen die in de katholieke kerk bestonden, evenals vanwege het ongepast gedrag van haar leiders, wat een grote morele en religieuze crisis veroorzaakte.

Daarom kwamen de paus en de bisschoppen bij het uitwerken van Luthers stellingen samen om een plan tegen de Reformatie vast te stellen, dat nu de contrareformatie wordt genoemd. Destijds werd het volgende overwogen:

Restitutie van het Hof van Heilige Inquisitie: ontworpen om degenen die zichzelf als protestant of niet-katholiek beschouwden, te vervolgen, gevangen te zetten en te straffen.

Index van verboden boeken: het was een lijst met titels van literaire werken die als verboden werden beschouwd voor het aan de kaak stellen van dogma's in strijd met die van de katholieke kerk.

Oprichting van het gezelschap van Jezus: dit gezelschap bestond uit jezuïeten wiens taak het was om naar de nieuwe gebieden te gaan die op de andere continenten waren veroverd en om de inboorlingen tot katholieken te bekeren.