Betekenis van de Griekse mythologie (wat is het, concept en definitie)

Wat is Griekse mythologie:

De Griekse mythologie is de hele reeks verhalen, mythen en legendes die zijn gemaakt om de oorsprong van de wereld en de natuur in het oude Griekenland uit te leggen. Deze verslagen bevatten de vertelling van het leven en de daden van de Olympische goden, evenals halfgoden en helden, die een essentieel onderdeel waren van de oude Griekse religie.

Hoewel de Griekse mythologie werd voortgebracht en verspreid via de mondelinge traditie, diende het werk van verschillende dichters uit die tijd om deze verhalen vast te leggen.

Hesiod en zijn werk over de oorsprong van de goden genaamd Theogony , en Homerus met zijn epische gedichten The Iliad en The Odyssey waren twee van de belangrijkste exponenten van wat nu bekend staat als de Griekse literatuur.

Deze verhalen werden echter niet gereduceerd tot een literair record. Ze waren ook een essentieel onderdeel van de Griekse culturele uitingen, zoals te zien is in het grote aantal decoratieve en utilitaire objecten uit die periode die afbeeldingen van mythologische scènes bevatten.

Oorsprong van de Griekse mythologie

Griekse mythen en legenden zouden zijn ontstaan ​​in 3000 voor Christus op Kreta. De inwoners, afkomstig uit Klein-Azië, waren van mening dat de natuurkrachten en bepaalde objecten met geesten of magie waren begiftigd, waardoor de eerste legendes ontstonden.

Na enkele eeuwen van invasies door Europese volkeren, ontstond er een nieuwe herconfiguratie van hun overtuigingen, en uit dat syncretisme kwamen de mythen voort die uiteindelijk werden verzameld in wat nu bekend staat als het oude Griekenland.

Chronologie in de Griekse mythologie

De oorsprong van de wereld is volgens de Griekse mythologie verdeeld in drie grote periodes:

De leeftijd van de goden

Prometheus en Athena creëren de eerste man , Museo del Prado.

Verzamel alle verhalen over hoe de wereld is ontstaan, de opkomst van de eerste goden en mensen.

Hier wordt verteld hoe na Chaos Gea, de aarde, de vruchtbare en veilige ruimte voor levende wezens, ontstond, product van de vereniging van Tartarus (de spectrale wereld) met Eros (de levenskracht van liefde).

Toen kwamen de duisternis (Erebos), de nacht (Nix), het hemelse en aardse licht (Ether en Hemera) en de lucht (Uranus). Van daaruit ontstonden andere goden en figuren die de eerste hemelse dynastie voltooiden, zoals Hypnos (de droom), de Moira, de Cyclopen en de Hecatonchires (monsters met 50 koppen).

Reeds in dit stadium beginnen de eerste conflicten tussen goden te ontstaan, wat aanleiding geeft tot een tweede dynastie onder leiding van Zeus en vergezeld van zijn broers Demeter, Hera, Hades, Hestia en Poseidon, de bekendste goden binnen de Griekse mythologie.

Athena, dochter van Zeus, zou de schepper zijn van de eerste mens.

De leeftijd van de goden en mensen

Het is de tijd waarin goden, halfgoden en mensen prestaties en drama's deelden.

In dit stadium reproduceren de goden zich met mensen, zoals Aphrodite deed met Anchises, en mensen worden zich bewust van de goden en veroorzaken in het algemeen conflicten met hen, zoals wanneer Prometheus goddelijk vuur steelt.

Het heroïsche tijdperk

Het is de compilatie van verhalen over halfgoden en mensen, zoals de Trojaanse oorlog. In deze periode verliezen de grote goden bekendheid.

Hier is het literaire verslag gericht op het verhogen van de heldendaden van stervelingen die, voor een heroïsche missie, zware beproevingen moeten ondergaan, mythologische dieren (Theseus en de Minotaurus) moeten ondergaan of de dood (Perseus) moeten ondergaan.

Griekse mythologie in The Iliad en The Odyssey

Voorstelling in een Romeinse sarcofaag van een scène uit het XXIV-lied van The Iliad : Hector's body wordt meegenomen naar Troje.

De Ilias is een compositie van 15.693 verzen waarin alle gebeurtenissen worden verteld die de afgelopen tien jaar van de Trojaanse oorlog zijn losgelaten en wat de woede van Achilles veroorzaakt.

Tijdens gevechten in de Trojaanse oorlog aan de zijde van de Achaeërs verloor Achilles zijn slaaf Briseis, die tijdens de oorlog door hem werd ontvoerd en nu in handen is van zijn vijand, Agamemnon, hoofd van het Trojaanse leger.

Door zijn ongenoegen trekt hij zich terug uit de Trojaanse oorlog, die de Achaeërs benadeelde, totdat hij door een fatale gebeurtenis (de dood van zijn neef Patroclus) weer tussenbeide komt.

Van zijn kant wordt in The Odyssey het epos van Odysseus verteld in 24 liedjes, die na tien jaar in de Trojaanse oorlog te hebben gevochten op weg terug naar het eiland Ithaca. De terugkeer duurt echter nog eens tien jaar, en terwijl dat gebeurt, nemen zijn vrouw en zoon hem vermoedelijk dood aan.

Beide werken worden toegeschreven aan de Griekse dichter Homerus, en hun betekenis ligt in het feit dat het zeer waarschijnlijk de eerste teksten zijn van het Grieks-Latijnse epos, dat na de uitvinding van het alfabet van de mondelinge traditie van de mythologie overging op het schriftelijke verslag.

Griekse mythologie in de kunsten

Venus en Adonis (1635), door Peter Paul Rubens.

In de loop van de tijd heeft de Griekse mythologie als inspiratiebron gediend in meerdere artistieke manifestaties, zoals schilderkunst, theater en audiovisuele kunsten.

Vooral de Renaissance was een periode van herontdekking van de mythen en legenden van het oude Griekenland, zoals te zien is in de werken Minerva en de Centaur , door Boticcelli (1492), Diana en Acteon , door Titiaan (1556) of Venus en Adonis , door Rubens (1630).

Het theater van zijn kant is gevoed door de gevarieerde en complexe archetypen die in de Griekse mythologie aanwezig zijn om moderne conflicten weer te geven of om tragedies zoals die van Oedipus de koning en Antigone van Sophocles te herinterpreteren.

Literatuur, poëzie en zelfs film en televisie zijn beïnvloed door Griekse mythologische verhalen, hun goden en helden. Troy (Wolfang Petersen, 2004); Clash of the Titans (Louis Leterrier, 2010) of The Legend of Hercules (Renny Harlin, 2014) zijn enkele hedendaagse filmrepresentaties gebaseerd op deze mythen.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in Griekse tragedie.