Betekenis van metataal (wat is het, concept en definitie)

Wat is Metalanguage:

Metaantaal is de taal die wordt gebruikt om taal te beschrijven, te verklaren of te analyseren.

In de logica en taalkunde wordt metataal gebruikt om de logische problemen van semantische paradoxen in de taal die wordt gebruikt om objecten te beschrijven, te analyseren en te structureren.

Metaantaal wordt ook gedefinieerd als de gespecialiseerde taal om een ​​natuurlijk linguïstisch systeem of een ander als object van analyse beschouwd object te beschrijven. Dit is vooral duidelijk bij het leren van een nieuwe taal, zoals "het woord taal betekent 'taal' in het Engels".

Uitdrukkingen in metataal worden vaak onderscheiden van objecttaal door cursief, aanhalingstekens of afzonderlijke regels te gebruiken, hoewel ze niet altijd op deze manier worden uitgedrukt.

De Britse auteur Bertrand Russell (1872-1970) definieerde de theorie van de hiërarchie van talen op twee niveaus:

• Taal-objectniveau: gebruikt om te verwijzen naar objecten zoals "het zijn mensen". Metalinguistisch of metataal niveau: het is de taal die wordt gebruikt om het vorige niveau te definiëren, bijvoorbeeld in de zin "immigranten zijn mensen", "immigranten" is op het metataal niveau.

Aan de andere kant definieert de Poolse auteur Alfred Tarski (1901-1983) metataal als de oplossing voor semantische paradoxen, en stelt dat "het nodig is om de waarheid over taal te spreken vanuit een andere taal die metataal wordt genoemd".

Enkele voorbeelden van metataal zijn onder meer grammaticale taal, lexicografische taal, logische taal, kindertaal, technische taal, computertaal.

In de taalkunde worden zes toepassingen of functies in de taal onderscheiden, waaronder de metalinguistische functie, die metaaltaal gebruikt om over de taal zelf te spreken. Bijvoorbeeld: "Metataal is een taal."

Kenmerken van de metataal

De metataal heeft specifieke kenmerken die bijdragen aan een beter begrip van de boodschap vanwege de logische complexiteit die het ondersteunt. Alfred Tarski definieert enkele essentiële kenmerken voor een taal die als metataal moet worden beschouwd:

• De metataal definieert een taal die een andere taal gebruikt. De metataal moet rijker zijn dan de objecttaal, omdat het zijn zinnen en syntaxis beschrijft. De metataal is opgenomen in de verzamelingenleer en binaire logica. De metataal moet een kopie zijn van het taalobject zodat wat ermee gezegd kan worden ook door de metataal kan worden uitgedrukt.

Metalanguage in computing

De metataal in de computer wordt gebruikt om programmastrings nauwkeurig te beschrijven. In het jaar 1950 waren er op het gebied van computers twee soorten problemen voor de samenstelling van computerprogramma's:

1. Gebrek aan het ontwerp van een wiskundige taal om een ​​algoritme uit te drukken Het onvermogen om programma's te vertalen in computationele code.

Het eerste probleem is opgelost dankzij de creatie van de discipline van het ontwerpen van computerprogramma's, en de tweede vraag is opgelost dankzij de generatie van compilers die zijn gedefinieerd als een metataal, zijnde een programma dat een programma leest.

Computercompilers zijn gebaseerd op programmeertalen. Een van de meest gebruikte is de BNF (Backus-Naur Form) gemaakt door John Backus en Peter Naur, die onafhankelijk is ontwikkeld door Noam Chomsky, ook wel bekend als de Chomsky TYPE2-modelhiërarchie.

Compilers genereren een parsing door de meeste fouten in de broncode te detecteren en deze te vertalen naar een equivalent programma in een andere taal (objectcode).