Betekenis van metafysica (wat is het, concept en definitie)

Wat is metafysica:

Metafysica is een tak van de filosofie die de centrale problemen van het filosofische denken bestudeert: als zodanig het absolute zijn, God, de wereld, de ziel. In deze regel probeert het de eigenschappen, grondslagen, voorwaarden en primaire oorzaken van de werkelijkheid te beschrijven, evenals de betekenis en het doel ervan.

Haar onderzoeksobject is het immateriële, vandaar het conflict met de positivisten, die van mening zijn dat haar grondslagen empirische objectiviteit ontsnappen.

Etymologisch komt het woord uit het late Griekse μετὰφυσικά (metafysica), wat 'voorbij de fysica' betekent.

De oorsprong van dit woord wordt toegeschreven aan Andronicus van Rhodos (1e eeuw), die, toen hij de boeken van Aristoteles bestelde, er niet in slaagde de boeken die de metafysica vormen te classificeren binnen logica, moraal of natuurkunde, dus besloot hij ze later te plaatsen van degenen die natuurkunde probeerden.

De metafysica als zodanig dateert echter van vóór Aristoteles en komt al voor in pre-socratische filosofen of in Plato zelf.

Voor Aristoteles is metafysica de eerste filosofie, die de eerste oorzaken behandelt, namelijk het zijn als zodanig, waaruit het aspect dat het in ontologie zal geven volgt.

Aan de andere kant richt het zich ook op het goddelijke, God en het absolute, voortkomend uit de theologische en kosmologische lijn, die profiteerde van de christelijke religie uit de middeleeuwen met de scholasticus en de heilige Thomas van Aquino aan het hoofd.

Van zijn kant ontwikkelde Immanuel Kant in zijn boek Foundations of the metaphysics of douane (1785) vanuit zijn kritische perspectief een belangrijke verhandeling over moraliteit door de reflectie van de metafysica als een denkrichting die beweert te zijn bovenop de ervaring.

Voor Kant is metafysica het terrein waar de eindeloze strijd van de rede wordt gevoerd. Langs dezelfde kritische lijn was het de Duitse filosoof MartinHeidegger die tegen de metafysica reageerde door het te beschouwen als een doctrine van het zijn van het zijn, paradoxaal genoeg het belangrijkste reflectieobject sinds Aristoteles en Plato.

Zie ook

• Teleologie, teleologie, abstractie.

Momenteel heeft de metafysica geleid tot herinterpretaties van een mystiek-esoterische aard, die trachten antwoorden te geven op onze spirituele zorgen, en die dichter bij het veld van zelfhulp en occultisme liggen dan bij dat van de filosofie. Conny Méndez is een van de meest vooraanstaande auteurs.

Metafysica kan ook een te diepgaande benadering of redenering over een bepaald onderwerp of onderwerp betekenen: "Je doet een metafysica van koffiebereiding".

Wanneer het woord metafysica verschijnt als een bijvoeglijk naamwoord, geeft het aan dat iets behoort of gerelateerd is aan metafysica, bijvoorbeeld: "Wat deze auteur zegt is een metafysische waarheid". Tegelijkertijd kan het worden gebruikt om aan te geven dat iets heel donker en moeilijk te begrijpen is: 'De ziel is een metafysisch onderwerp'.

Zelfs het gebruik ervan kan ook een pejoratieve lading hebben wanneer we iets willen omschrijven als zeer verwarrend of speculatief, zonder wetenschappelijke basis: "Ik wil hier geen metafysica over doen, maar ik zal je erover vertellen."

Ten slotte is een metafysicus of een metafysicus ook een persoon die belijdt of een voorstander is van de metafysica: "Ik ben het positivisme beu: ik verklaar mezelf een metafysicus."