Betekenis van imitatie (wat is het, concept en definitie)

Wat is imitatie:

Imitatie is het kopiëren of reproduceren van iets dat al bestaat.

De imitatie van een object wordt over het algemeen geassocieerd met plagiaat, namaak of piraterij waarbij de originele producten intellectueel eigendom hebben en het namaken of kopiëren voor commercieel gebruik wettelijk is gestraft.

De imitatie van een object kan ook verwijzen naar de poging om een ​​product te herscheppen met een ander type materiaal zoals bijvoorbeeld het imiteren van edelstenen of dierenvellen die ook wel synthetisch worden genoemd.

Imitatie bij mensen wordt beschouwd als een van de eerste leermiddelen. Naarmate de persoon groeit, ontwikkelt hij zijn eigen persoonlijkheid, ongeacht de noodzaak om te imiteren.

Soorten imitatie

In de onderwijspsychologie wordt imitatie beschouwd als een instinct dat alle levende wezens moeten overleven. Bij mensen wordt imitatie weerspiegeld in sociaal gedrag dat ons helpt banden te creëren en te integreren in een groep.

Imitatie, ook wel spiegelgedrag genoemd, is een aanpassingstechniek die we vanaf de geboorte leren. Imitatie bij kinderen is te onderscheiden in de volgende soorten imitatie:

• Imitatie van gezichtsbewegingen: verwijst naar gezichtsuitdrukkingen die verband houden met empathie, zoals de besmetting van het geeuwen. Vocale imitatie: betreft de manieren van spreken en de stemtonen. Imitatie van lichaamsbewegingen: omvat bijvoorbeeld gebaren of manieren van lopen. Imitatie van acties op objecten: deze categorie verwijst naar het leren van acties waarbij objecten worden gebruikt, zoals manieren om het mes en de vork te eten of manieren om een ​​potlood te schrijven.

Artistieke imitatie

In de filosofie is het concept van imitatie in de kunst altijd aanwezig geweest, ondanks het feit dat de premissen door de geschiedenis heen zijn veranderd. Het Griekse woord mimesis , dat imitatie aanduidt, verwijst vooral naar imitatie in de kunst.

Zowel Plato als zijn leerling Aristoteles definieerden kunst als de imitatie van een interne realiteit die in de natuur aanwezig is, hetzij in de vorm van sculptuur, toneelstukken of poëzie. Aristoteles voegt eraan toe dat het imiteren van de realiteit in de kunst noodzakelijk is, maar het is aan de kunstenaar wat de essentiële kenmerken zijn die hij benadrukt of denigreert met zijn persoonlijke aanraking.

Artistieke imitatie wordt niet beschouwd als een kopie, maar eerder als de manier waarop de kunstenaar de essentie van de realiteit trouw vastlegt.