Betekenis van eer (wat is het, concept en definitie)

Wat is eer:

Eer wijst op het behoud van persoonlijke deugden zoals rechtschapenheid, integriteit en fatsoen.

Het woord eer is afgeleid van het Latijnse honoror of honoris, wat specifiek duidt op openbare verheerlijking door het uitoefenen van een openbaar ambt. In die zin wordt het geassocieerd met trots op de maatschappelijke relevantie die het betekent. Vandaar de term "zeer geëerd": "Ik ben een immigrant en zeer geëerd" of "het is een eer", bijvoorbeeld: "Het is een eer om de president in mijn huis te hebben."

In de zin die wordt geassocieerd met het werkwoord eer, is het woord afgeleid van het Griekse timao dat verwijst naar de grote achting en waardering voor iets of iemand. Op deze manier verwijst de eer van mensen naar persoonlijke eer die respect, decorum, menselijkheid en integriteit omvat.

De bijbelse betekenis van het woord eer is afgeleid van de Hebreeuwse kabôd die glorie aangeeft. God en ouders eren, bijvoorbeeld, houdt in dat ze worden geprezen en gewaardeerd door gehoorzaamheid, respect, bewondering en vergelding.

Synoniemen van eer zijn: respect, achting, glorie en bewondering.

Eer het woord

'Eer uw woord' is een uitdrukking die inhoudt dat u voldoet aan wat is beloofd en gezegd. Het is een andere manier om te zeggen "houd je aan je woord", met meer nadruk op het verlies van persoonlijke eer als datgene wat wordt gezegd niet wordt gerespecteerd.

Eer of eer

Het woord eer is nooit geschreven met een dubbele fout. De woorden die worden uitgesproken met het sterke erre-geluid en tussen klinkers, zijn de woorden die zijn geschreven met dubbele fout, zoals bijvoorbeeld carrière.