Betekenis van ketter (wat is het, concept en definitie)

Wat is ketter:

Ketter is de manier waarop de persoon die een ketterij belijdt, wordt aangeduid, dat wil zeggen, die met een controversieel of nieuw concept bepaalde overtuigingen in een bepaalde religie in twijfel trekt.

Zo kan een leek, die zijn geloof in God aanneemt, maar dit niet omschrijft tot het beroep van enige religieuze doctrine of praktijk van religieuze plichten, als een ketter worden beschouwd.

Evenzo kan een atheïst worden geclassificeerd als een ketter omdat hij het bestaan ​​van God in twijfel trekt en bijgevolg de waarheid van de leringen die door religie worden onderwezen.

Als ketter of godslasteraar kan ook iemand die God en religie heeft beledigd of oneerbiedig is, worden gekwalificeerd.

Het concept van ketterij is bovendien relatief. Terwijl voor een katholiek een ketter iedereen is die de dogma's van de christelijke religie niet volgt, kan ook een katholiek door het islamisme als een ketter worden beschouwd.

Daarom zal het concept van ketterij variëren afhankelijk van de leer en kenmerken van elke religie, maar vooral afhankelijk van de mate van tolerantie of intolerantie die elke religie haar volgelingen oplegt aan andere bestaande overtuigingen.

In feite is de etymologie van het woord ketter zeer welsprekend over de betekenis ervan. Het woord komt van het Latijnse haeretĭcus , dat op zijn beurt komt van het Griekse αἱρετικός (hairetikós), wat 'vrij om te kiezen' betekent.

Dus, in algemene termen, is een ketter een persoon die de mogelijkheid aanneemt om vrijelijk te kiezen om een ​​ander dogma te volgen dan dat opgelegd door een doctrine, religie of sekte.

Zie ook

• Ketterij, godslastering.

Ketter in het christendom

In het Nieuwe Testament van de Bijbel wordt er naar verwezen dat een ketter wordt beschouwd als een man die besluit zijn eigen mening te volgen, nieuwe religieuze doctrines te creëren of nieuwe sekten te volgen, zoals de Sadduceeën en de Farizeeën.

De stier Gratia Divina (1656) van paus Alexander VII definieerde van zijn kant ketterij als "het geloven, onderwijzen of verdedigen van meningen, dogma's, voorstellen of ideeën die in strijd zijn met de leer van de Bijbel, de Heilige Evangeliën, Traditie en het leergezag ”.

De katholieke kerk stond er tijdens de middeleeuwen op aan om al die meningen na te jagen die in tegenspraak waren met de christelijke leer in de bijbel, waarvan werd aangenomen dat het de enige mogelijke uitlegger en autoriteit was. Hiervoor werd het Hof van het Heilig Bureau van de Inquisitie opgericht.

Ketters en de inquisitie

Tijdens de middeleeuwen voerde de kerk een agressief vervolgingsbeleid in tegen allen die de interpretatie van de christelijke leer die haar dogmatisch was opgelegd, in twijfel trokken.

Het was paus Gregorius IX die in de 13e eeuw, toen hij begon te voelen dat de macht van de kerk werd bedreigd door degenen die er kritiek op hadden, het Hof van het Heilige Ambt van de Inquisitie oprichtte.

Het doel van deze religieuze rechtbank was om de ketterij te bestrijden die ontstond tegen de legitimiteit van zowel de kerkelijke als de burgerlijke macht, aangezien de macht van de kerk in die tijd nauw verbonden was met de macht van de staat, vertegenwoordigd in de monarchie.

Degenen die verdacht werden van ketterij werden ondervraagd en gemarteld om de schuld te bekennen. De straffen waren zwaar en veel vermeende ketters brachten hun leven in gevangenschap door of werden gemarteld, opgehangen of levend verbrand.

Enkele opmerkelijke figuren in de geschiedenis van de mensheid, die met hun heldendaden, gedachten of onderzoeken bijdroegen aan de vooruitgang van kennis, en die werden vermoord door de inquisitie, waren: Giordano Bruno (filosoof, astronoom), Jeanne d'Arc (oorlogsheldin) Giulio Cesare Vanini (intellectueel), Jan Hus (filosoof) of Miguel Servet (wetenschapper).

Zie meer over de inquisitie.