Betekenis van spraak (wat is het, concept en definitie)

Wat is Habla:

Spraak is de realisatie van een taal, dat wil zeggen de individuele handeling waarmee een persoon een taal gebruikt om te communiceren, een boodschap uitwerkend volgens de regels en grammaticale conventies die hij deelt met een vastberaden taalgemeenschap. Het woord komt als zodanig uit het Latijnse fabŭla .

Spraak is het mondelinge communicatiemiddel tussen mensen. In die zin gaat het om de individuele materialisatie van iemands gedachten en dus de specifieke manier waarop elk individu zijn taal gebruikt om zichzelf uit te drukken en te laten zien wie ze zijn.

Als zodanig bestaat spraak in wezen uit de volgende elementen: articulatie, dat is het maken van de geluiden van de tong; de stem, dat is het gebruik van onze stembanden en onze ademhaling om geluiden te produceren, en de vloeibaarheid, dat is het ritme waarmee we spreken.

Aan de andere kant noemen we, terwijl hij spreekt, ook de spreekvaardigheid. Bijvoorbeeld: 'De papegaai kan wat woorden zeggen, maar hij heeft geen spraak.'

Spreken kan ook verwijzen naar de handeling van spreken: 'Toen ze hem het nieuws gaven, was hij sprakeloos van emotie.'

Evenzo duidt de manier waarop hij spreekt ook een speciale manier van spreken aan: 'Hij had de typische spraak van de porteños.'

Taal en spraak

De taal is het systeem van mondelinge en schriftelijke communicatie, bestuurd door een set van conventies en regels van de grammatica, die wordt gebruikt door mensen om te communiceren. De gesprekken, ondertussen, is de realisatie van het taalsysteem, dat wil zeggen, het gebruik dat elke luidspreker maakt zijn tong.

In die zin is taal sociaal, omdat het een code is die wordt gedeeld door een gemeenschap van mensen, terwijl spraak individueel is, omdat het gaat om het gebruik dat elke spreker van zijn taal maakt. Spraak en taal zijn dus van elkaar afhankelijk: taal heeft spraak nodig om te kunnen optreden, terwijl spraak taal nodig heeft om begrijpelijk te zijn.

Zie ook Taal.

Spreektaal

Zoals spreektaal de mondelinge uitvoering wordt genoemd van een taal die wordt gebruikt in meer informele records, met familie of vrienden.

In die zin is het een meer spontane en expressieve manier van spreken, die zichzelf toestaat te negeren of niet te gehecht raakt aan bepaalde taalregels. Als zodanig is het een soort spraak die niet geschikt wordt geacht voor formele situaties.

Spreek beschaafd

Zoals gecultiveerde spraak wordt genoemd de mondelinge realisatie van de taal die het meest aansluit bij de zogenaamde gecultiveerde norm, en die in het algemeen wordt gebruikt in formele spraaksituaties.

In die zin is het een voorzichtiger soort spraak, die onjuistheid vermijdt en fundamenteel wordt gebruikt in conferenties, masterclasses, openbare adressen of de media.