Betekenis van de hedendaagse filosofie (wat is het, concept en definitie)

Wat is hedendaagse filosofie:

De hedendaagse filosofie is er een die de filosofische stromingen omvat die tussen het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw tot op heden zijn ontstaan.

Deze stromingen worden gekenmerkt door het zoeken naar antwoorden op een reeks sociale, politieke en economische belangen.

De hedendaagse filosofie moet niet worden verward met de moderne filosofie, aangezien de laatste werd ontwikkeld in een fase vóór de 19e eeuw, en dat onderscheidt haar van de hedendaagse filosofie, waarvan het centrale onderwerp van studie en analyse de mens en de rede is.

Onder de voorlopers van de hedendaagse filosofie kunnen we onder meer Immanuel Kant (Duits idealisme), Aguste Comte (positivisme), Karl Marx en Friedrich Engels (dialectisch materialisme) noemen.

De filosofische stromingen die in deze periode ontstonden, hedendaagse filosofie genoemd, zijn ontstaan ​​temidden van belangrijke historische gebeurtenissen en hun sociale gevolgen, waaronder de twee wereldoorlogen.

Daarom probeert de hedendaagse filosofie in grote mate verschillende vragen te beantwoorden over sociale kwesties en de acties die mensen moeten ondernemen om het algemeen welzijn te bereiken.

In feite zijn hedendaagse filosofen verantwoordelijk geweest voor het institutionaliseren van hun filosofische stromingen, zodat hun studies voor iedereen beschikbaar zijn om hun belang en analyse te verdiepen.

Evenzo worden in de hedendaagse filosofie twee hoofdbenaderingen erkend: analytische filosofie en continentale filosofie, waaruit andere filosofische takken voortkomen.

Hoofdstromen van de hedendaagse filosofie

Hieronder staan ​​de stromingen die zijn voortgekomen uit de twee belangrijkste benaderingen van de hedendaagse filosofie, namelijk analytische filosofie en continentale filosofie.

Analytische filosofie

De analytische filosofie is ontwikkeld aan het begin van de 20e eeuw na de werken en analyses die zijn uitgevoerd door vooraanstaande filosofen zoals Bertrand Russell, George Edward Moore, Ludwig Wittgenstein, Karl Popper, Gottlob Frege, verschillende leden van de Vienna Circle, Saul Kripke, Donald Davidson, onder anderen.

Een groot aantal van deze filosofen voerden hun werk uit aan de universiteiten en beschikten daarom over uitgebreide academische kennis. Eerder, in de 18e en 19e eeuw, vestigden echter veel filosofen hun posities buiten de academie.

De analytische filosofie is grotendeels bedacht door Angelsaksische filosofen uit onder meer het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten, Australië en Nieuw-Zeeland.

Kenmerkend voor deze filosofische tak was vooral de analyse van taal en kennis door logische ontwikkeling en de rechtvaardiging ervan. Om deze reden heeft de analytische filosofie geresulteerd in wetenschappelijk onderzoek.

Evenzo toont het oppositie tegen idealisme, dialectiek en verschillende posities van continentale filosofie. Hij staat zelfs sceptisch tegenover metafysica.

In de 20e eeuw ontstonden nieuwe filosofische stromingen die voortkwamen uit de analytische filosofie, zoals:

• Logisch positivisme: ook bekend als logisch empirisme is een tak van filosofie die menselijke ervaringen als verantwoordelijk neemt voor de vorming van ideeën en kennis. Taalfilosofie: tak van de filosofie die taal bestudeert, vooral wat de betekenis is, het gebruik van taal en de interpretatie ervan. Filosofie van de geest: tak van de filosofie die de geest bestudeert en gerelateerd is aan epistemologie. Epistemologie: tak van de filosofie die de methoden en validiteit van wetenschappelijke kennis bestudeert.

Continentale filosofie

Continentale filosofie bestaat uit filosofische takken die contrasteren met analytische filosofie en die tussen de 19e en 20e eeuw in continentaal Europa zijn ontwikkeld.

De continentale filosofie kenmerkt zich door speculatief te zijn, wetenschap af te wijzen, analyse te missen en tot op zekere hoogte door te gaan met de stellingen van Immanuel Kant.

Tot de belangrijkste denkers behoren onder meer Edmund Husserl, Jean Paul Sartre, Martin Heidegger, Michael Foucault, Albert Camus, Jacques Derrida, Giles Deleuze, Theodor Adorno, Max Horkheimer, Claude Lévi-Strauss.

Enkele van de filosofische takken die tot de continentale filosofie behoren, zijn:

• Fenomenologie: idealistische filosofische trend die de fenomenen van bewustzijn bestudeert en beschrijft zoals ze worden getoond. Existentialisme: filosofische stroming die zich bezighoudt met het geven van een antwoord op de fundamentele problemen van de mens. Structuralisme: een filosofische benadering die zich richt op de analyse van taal, cultuur en samenleving. Hermeneutiek: filosofietak die zich bezighoudt met het begrijpen van menselijke gebeurtenissen, gezien de context waarin ze plaatsvinden. Volgens de filosoof Hans-Georg Gadamer kan het ook worden begrepen als de waarheidstheorie.