Betekenis van esthetiek (wat is het, concept en definitie)

Wat is esthetiek:

Esthetiek is de discipline die de aard van schoonheid en de perceptie ervan door individuen bestudeert, daarom is het nauw verbonden met kunst.

Het woord esthetisch is afgeleid van het moderne Latijnse aestheticus , en het laatste van het Griekse aisthētikós, dat via de zintuigen 'waarneming of gevoeligheid' betekent.

Esthetiek heeft verschillende betekenissen, afhankelijk van de context waarin het wordt gebruikt, hoewel ze allemaal draaien om de perceptie van schoonheid .

In alledaagse contexten wordt het gebruikt om te verwijzen naar het fysieke uiterlijk van een persoon, van een ding of van de ruimte. Bijvoorbeeld: "Het plaatsen van de vuilnisbak op de deur beïnvloedt de esthetiek van de gevel."

Het woord esthetisch kan ook verwijzen naar hygiëne en persoonlijke presentatie. Bijvoorbeeld: "Deze jongen heeft A behaald in esthetiek: hij is altijd netjes en zijn werken zien er ordelijk uit."

Vandaar ook dat verfraaiingscentra soms esthetisch worden genoemd, waaronder diensten zoals harsen, huidverzorging, het verminderen van massages, verjongende behandelingen, enz.

Er is sprake van cosmetische chirurgie wanneer een chirurgische ingreep wordt uitgevoerd die tot doel heeft het fysieke uiterlijk van een persoon te verbeteren.

De belangrijkste esthetische waarden zijn: schoonheid, balans, harmonie, tragedie en afschuwelijkheid.

Esthetiek, filosofie en kunst

In de filosofie is esthetiek de tak die de essentie van schoonheid en de perceptie van de schoonheid van kunst bestudeert, dat wil zeggen smaak. Als een gedifferentieerd studiegebied, dat wil zeggen, als een discipline, ontstond de esthetiek in de achttiende eeuw, in de context van de verlichting of verlichting.

Al in 1735 beschreef de Duitse filosoof Alexander Gottlieb Baumgarten (1714-1762) esthetiek als "de wetenschap van gevoeligheid en van de relatie van kunst met schoonheid" in zijn tekst Filosofische reflecties op het gedicht .

Hetzelfde zou worden gedaan door de Pruisische filosoof Immanuel Kant (1724-1804) in zijn Critique of Judgement , die erop wijst dat esthetiek "de tak van de filosofie is die de oorsprong van puur gevoel en haar manifestatie als kunst bestudeert en onderzoekt".

De discussie over de aard van schoonheid is echter zo oud als filosofie en kunst. Om deze reden wordt het sinds het oude Griekenland behandeld door auteurs zoals Plato en Aristoteles. Plato theoretiseerde over schoonheid en kunst in werken als The Banquet en The Republic. Daarin introduceerde hij het idee van kunst als een imitatie van het idee (mimesis).

Aristoteles, die een student van Plato was geweest, zou hetzelfde doen in werken als Poëtische kunst en Retorica en politiek , maar hij zou het platonisch idealisme buiten beschouwing laten om zich te concentreren op een materiële benadering. Hij zal het zijn die het idee van catharsis ontwikkelt .

Deze twee auteurs vertegenwoordigen dus de twee belangrijkste benaderingen van schoonheidsanalyse die in het Westen hebben plaatsgevonden. Van hen hebben andere auteurs het onderwerp en de implicaties ervan door de geschiedenis heen besproken.

Onder hen kunnen we Plotinus, Saint Augustine, Saint Thomas Aquinas, Leonardo Da Vinci, René Descartes, Joseph Addison, Shaftesbury, Francis Hutcheson, Edmund Burke, David Hume, Madame de Lambert, Diderot, Lessing, Voltaire, Wolff, Gottlieb Baumgarten noemen., Inmanuel Kant, Friedrich Shlegel, Novalis, Hegel, onder anderen.

Zie ook:

• Catharsis. Art.