Betekenis van computercriminaliteit (wat is het, concept en definitie)

Wat is computercriminaliteit:

Computercriminaliteit zijn al die illegale, criminele, onethische of ongeoorloofde handelingen die gebruik maken van elektronische apparaten en internet om de eigendommen van derden of entiteiten, al dan niet patrimonium, te schenden, te schaden of te beschadigen.

Ook bekend als cyber- of elektronische misdrijven, bestrijken ze een breed spectrum van illegale acties van andere aard. Ze hebben allemaal gemeenschappelijke informatietechnologieën, of het nu de middelen of de doelstelling zelf zijn.

Dit type misdaad begon te worden gepleegd voordat de rechtssystemen van de naties dit scenario hadden overwogen, en daarom zijn de wettelijke instrumenten voor de controle ervan geleidelijk aan geformuleerd. Deze zijn bedoeld om de volgende elementen te beschermen: erfgoed, vertrouwelijkheid van informatie, eigendomsrechten op een computersysteem en rechtszekerheid.

Mensen die computercriminaliteit plegen, zijn experts in het gebruik van technologieën en dankzij hun kennis kunnen ze niet alleen weten hoe ze deze moeten gebruiken, maar ook in werkposities die hun doeleinden vergemakkelijken. Vandaar dat een groot deel van de cybercriminaliteit tegen bedrijven wordt gepleegd door hun eigen medewerkers.

In deze context worden computercriminelen actieve onderdanen genoemd. Als tegenprestatie worden de personen of entiteiten die het slachtoffer zijn van dergelijke misdaden belastingplichtigen genoemd.

Computercriminaliteit is erg moeilijk te identificeren. Daarbij komt dat de belastingbetaler ze vaak niet meldt. In het geval van bedrijven die het slachtoffer zijn van deze misdaden, is het zwijgen gebaseerd op de angst hun prestige te verliezen. Er is daarom weinig bekend over de omvang van deze misdaden.

Soorten cybercriminaliteit

Over computercriminaliteit wordt in het meervoud gesproken omdat het een breed scala aan misdaden omvat naargelang hun doel, hoewel ze allemaal het gebruik van informatietechnologieën gemeen hebben.

Cybercriminaliteit kan net zo gevarieerd zijn als het verbeelden van de verbeeldingskracht en technische vaardigheden van de dader, en hoe kwetsbaar beveiliging in computersystemen is. Laten we de verschillende soorten elektronische misdaad leren kennen.

Computersabotage

Het gaat om die misdaden die tot doel hebben informatie, programma's of bestanden op computers te wijzigen, wijzigen, verwijderen of verwijderen om hun normale werking te voorkomen. Hiervoor worden tools als wormen, logische bommen en malwares ingezet .

Cybersabotage kan misdaden omvatten die net zo ernstig zijn als cyberterrorisme, dat tot doel heeft een land te destabiliseren en een algemene staat van nationale onrust te creëren voor onuitsprekelijke doeleinden.

Zie ook:

• Computervirus Malware.

Computerspionage

Dit type cybercriminaliteit heeft als doel de gereserveerde gegevens openbaar te maken, waardoor bedrijven en overheidsinstanties het ideale doelwit worden van actieve personen of cybercriminelen.

Fraude

Fraude verwijst naar de verschillende manieren om persoonlijke of bankgegevens te verkrijgen voor illegale doeleinden, evenals manipulatie en ongeoorloofde wijziging en identiteitsdiefstal. Gebruik elementen zoals Trojaanse paarden , pishing , invoer of uitvoer van gegevensmanipulatie, de salamitechniek (omleiding van enkele centen van veel accounts naar een illegaal gekopieerd account), enz.

Ongeautoriseerde toegang tot computerservices

Het zijn allemaal manieren waarop criminelen erin slagen beveiligde elektronische systemen binnen te gaan om bestanden en processen te wijzigen of te onderscheppen. Het varieert van het gebruik van zogenaamde "valse deuren" tot het doorprikken van telefoonlijnen, het zogenaamde tapen .

Diefstal van software

Het bestaat uit de illegale distributie van software die onderhevig is aan wettelijke bescherming, waardoor de rechten van de legitieme eigenaren in het gedrang komen of worden geschonden. Het is dus een piraterij-activiteit.

Diefstal van diensten

Het zijn al die illegale handelingen waardoor de persoon toegang heeft tot digitale diensten of de toegang tot derden vergemakkelijkt om onrechtmatig gebruik te maken van middelen. Het omvat van de diefstal van tijd in internetgebruik tot de nabootsing van persoonlijkheid om toegang te krijgen tot programma's die alleen zijn geautoriseerd door vertrouwd personeel.