Betekenis van verbranding (wat is het, concept en definitie)

Wat is verbranding:

Verbranding betekent de actie en het effect van het volledig verbranden of verbranden van een bepaalde zaak. Het woord komt van het Latijnse VERBRANDINGSEIGENSCHAPPEN en combustioni met dezelfde betekenis.

Vanuit wetenschappelijk oogpunt wordt verbranding beschreven als een snel oxidatieproces waaruit energie vrijkomt in de vorm van warmte. Dit proces kan al dan niet licht (vlammen) genereren.

Verbranding is aanwezig in het dagelijks leven. Bijvoorbeeld in de keuken en haarden die vuur gebruiken, bij de mobilisatie van machines en het wagenpark (verbrandingsmotoren), enz.

Om verbranding mogelijk te maken, is de aanwezigheid van specifieke factoren noodzakelijk: een brandstof, een oxidator of oxidator en warmte in grote hoeveelheden.

De brandstof wordt gevormd uit materiaal dat koolstof en waterstof. Uiteindelijk kan de brandstof echter zwavel bevatten. Enkele bekende brandbare materialen zijn onder meer steenkool, aardgas, hout en petroleumderivaten zoals benzine, kunststof.

De stof oxidant of oxidatiemiddel gewoonlijk zuurstof, maar niet in zuivere vorm, maar in een gehalte van 21% zuurstof en 79% stikstof, dat is de basissamenstelling van de lucht. Ook andere stoffen kunnen als oxidatiemiddel fungeren. Bijvoorbeeld fluor.

Wat betreft de warmte die vrijkomt bij verbranding, de temperatuur moet een minimale verwarmingsgraad bereiken zodat de brandstof kan reageren. Deze graad wordt het vlampunt of de flitstemperatuur genoemd.

De hoeveelheid energie of warmte die vrijkomt bij de verbranding hangt af van de eigenschappen en eigenschappen van de verbrandingsmaterialen, zodat de resultaten variabel zijn.

Elk verbrandingsproces levert producten op. De belangrijkste zijn: kooldioxide, koolstof en waterdamp.

Zie ook:

• Brandstof Fossiele brandstof

Verbrandingstypes

Afhankelijk van de omstandigheden van het oxidatieproces zijn er verschillende soorten verbranding. Laten we eens kijken.

Volledige of perfecte verbranding

Het treedt op wanneer de componenten volledig zijn geoxideerd, wat resulteert in de vorming van kooldioxide, vloeibaar water of zwaveldioxide.

Onvolledige verbranding

Het komt voor wanneer de verbranding niet absoluut is, maar de oxidatie van de stoffen gedeeltelijk is en de materie niet verbruikt, wat onverbrand wordt genoemd. Bijvoorbeeld koolmonoxide.

Stoichiometrische verbranding

Het wordt ook neutrale verbranding genoemd. Het kan alleen kunstmatig worden geproduceerd in wetenschappelijke laboratoria. Bij dit type verbranding wordt een exacte hoeveelheid lucht gebruikt om de aanwezigheid van zuurstof in de resulterende gassen te voorkomen. Er wordt gezegd dat het theoretisch of ideaal is omdat sommige deeltjes altijd blijven bestaan.