Betekenis van cynisme (wat is het, concept en definitie)

Wat is cynisme:

Het woord cynisme kan synoniem zijn met schaamteloosheid, onbeschaamdheid of onbeschaamdheid. Het kan ook verwijzen naar een oud-Griekse filosofische leer die stelde dat deugd de enige mogelijke weg naar geluk was, daarom verwierp het sociale conventies en omarmde het ascetisme.

Cynisme heeft dus twee relatief verre betekenissen, maar wordt geassocieerd, aangezien een bepaalde moderne perceptie van cynische filosofische leer, die cynici kenmerkte als mensen die sociale conventies en bepaalde waarden zoals roem, macht of rijkdom simpelweg verachten, het heeft zo sterk de overhand gekregen dat het een nieuwe betekenis aan het woord heeft gegeven.

Zo werd de cynicus, beoefenaar van een rigoureuze discipline die deugd bevordert, begrepen als een persoon die niet gelooft in de oprechtheid of goedheid van menselijk handelen. Bijvoorbeeld: 'Praat niet met dat cynisme tegen me.'

Vandaar dus alle negatieve evaluaties die worden geassimileerd door het woord cynisme: schaamteloosheid in liegen of in de verdediging en beoefening van brutale of oneerlijke handelingen. Bijvoorbeeld: 'Het cynisme van de jeugd van vandaag verdient de aandacht van hun ouderen.'

Het woord cynisme komt als zodanig van het Latijnse cynisme , en dit op zijn beurt van het Griekse κυνισμός (kynismós), afgeleid van κύων (kyon), wat 'hond' betekent, in verwijzing naar de levenswijze van de cynische filosofen.

Cynisme in de filosofie

Cynisme wordt in de filosofie de leer van de cynici genoemd, een groep filosofen die van mening zijn dat de enige zorg van de mens deugdzaamheid zou moeten zijn, omdat alleen daardoor geluk kan worden bereikt. De cynische school is opgericht door Antisthenes, een leerling van Socrates.

Cynici verachtten alle sociale normen en conventies; Ze verwierpen roem, macht of rijkdom, met het argument dat deze waarden, voorgeschreven door conventies, niet het deugdzame pad waren.

De cynicus voorzag nauwelijks in zijn basisbehoeften; Hij verwaarloosde zijn hygiëne en kleding, ontdeed zich van zijn rijkdom en rijkdom, miste familie en bestaansmiddelen en wijdde zich erop om elke twee voor drie te waarschuwen voor de lichtzinnigheid en corruptie van de samenleving waarin hij leefde. De cynicus genoot toen van grote vrijheid.

Voor Diogenes of Sinope, een belangrijke cynische filosoof, zouden de levensidealen zelfvoorziening ( autarkeia ) en apathie ( apatheia ) moeten zijn.

Cynisme was een doctrine die een zekere hoogte genoot, vooral tijdens de opkomst van het Romeinse rijk in de 1e eeuw, en hoewel de doctrine als zodanig in de 5e eeuw was verdwenen, nam het vroege christendom echter veel van zijn ideeën over asceet.

Zie ook:

• Ascetisme. 50 gebreken van een persoon: van de minst irritante tot de ernstigste.