Betekenis van de Bijbel (wat is het, concept en definitie)

Wat is de Bijbel:

De Bijbel is een verzameling of verzameling heilige boeken, met de verhalen, leerstellingen, codes en tradities die christenen leiden, gebaseerd op de Joodse traditie (Oude Testament) en de verkondiging van het Evangelie (Nieuwe Testament).

Bijbel is een term die is afgeleid van het Griekse woord βιβλίον ( biblíon ), wat scroll, papyrus of boek betekent, en van de Griekse uitdrukking τὰ βιβλία τὰ ἅγια ( ta biblía ta hágia ), wat heilige boeken betekent.

Het is geschreven door ongeveer 40 mannen over een periode van ongeveer 1600 jaar. Het eerste boek van de Bijbel is Genesis. Het is geschreven rond 1445 v.Chr. Het laatste boek is de Apocalyps, geschreven rond 90-96 n.Chr. Oorspronkelijk was het geschreven in het Hebreeuws, Aramees en Grieks.

De Bijbel (heilige bijbel in het Latijn) is het best verkochte boek aller tijden. Het is vertaald in meer dan 2500 talen en is beschikbaar in verschillende versies volgens tradities en vertalingen. Het is momenteel ook beschikbaar in digitaal formaat.

In een figuurlijke zin de term wordt ook gebruikt om te verwijzen naar een boek kritisch en met alle relevante informatie in een bepaald gebied. Bijvoorbeeld The Java Script Bible, The Business Administration Bible, The Musician's Bible, The Soccer Bible, etc.

Structuur van de Bijbel

De christelijke bijbel is verdeeld in twee hoofddelen: het oude en het nieuwe testament. Testament ( berith in het Hebreeuws) betekent verbond, verbond of contract. Elk van hen verzamelt een verzameling heilige teksten. Laten we enkele essentiële details leren kennen.

Oude testament

Het Oude Testament ( Tenach voor de Joden en Septuagint voor de Grieken) wordt door christenen beschouwd als het scheppingsverhaal. Het bevat de verhalen over de schepping van de wereld en de gebeurtenissen van het Hebreeuwse volk tot ongeveer 445 voor Christus.

Er zijn twee versies van het Oude Testament, die in de tijd van Jezus en de apostelen onderling uitwisselbaar waren:

• Hebreeuwse Canon of Palestijnse Canon , geschreven in het Hebreeuws, bestaande uit 39 boeken. Deze versie is exclusief boeken die deuterocanonicals worden genoemd. Alexandrine Canon, versie van de zeventig (LXX) of Septuagint Bible . Deze versie is in het Grieks geschreven. Het bevat de Hebreeuwse canon en bovendien de deuterocanonieke boeken, die volgens de protestantse traditie apocrief worden genoemd, zoals Tobias, Judith, het eerste en tweede boek van de Makkabeeën, Wijsheid, Kerkelijke en Baruch.

Beide canons verschillen in volgorde, distributie en titels. De katholieke en orthodoxe kerken erkennen de Alexandrijnse canon of versie van de Zeventig . Protestantse of Luthers geïnspireerde kerken gebruiken de Hebreeuwse of Palestijnse canon . De Koptische kerk van haar kant geeft andere boeken toe, zoals het boek van Henoch en het boek van Jubileus.

Nieuwe testament

Het Nieuwe Testament bevat 27 boeken. Het wordt door christenen beschouwd als de heilsgeschiedenis. Het bevat de evangeliën, die het leven en de leer van Jezus Christus vertegenwoordigen. Deze omvatten gebeurtenissen tijdens zijn leven, zijn boodschap, zijn dood en zijn opstanding.

Bovendien bevat het Nieuwe Testament de vertelling van de daden van de apostelen (die vertelt over de geboorte van de vroege kerk), de pastorale brieven van de vroege christelijke leiders en het profetische boek van de Apocalyps.

Kopieën en vertalingen van de Bijbel

Vóór de uitvinding van de drukpers werden heilige boeken handmatig gekopieerd.

In het geval van het joodse heilige boek, dat overeenkomt met het christelijke oude testament , werden de kopieën gemaakt door Hebreeuwse kopiisten, masoretes genaamd. Ze waren verantwoordelijk voor het kopiëren van de Hebreeuwse Geschriften tussen de 6e en 10e eeuw, en ze telden de letters om fouten te voorkomen.

In de christelijke wereld werden vertalingen en kopieën van de Bijbel gemaakt door monniken in kloosters, van wie velen ook verantwoordelijk waren voor het opnemen van verlichtingen of illustraties van grote artistieke waarde.

De monniken konden alleen of in groep onder het dictaat van een broeder kopiëren, wat de productie van kopieën versnelde. Daarom was het niet verrassend dat er enkele fouten in het proces waren.

Er zijn verschillende meningen over de betrouwbaarheid, het behoud en de integriteit van de bijbel omdat er vele jaren zijn verstreken sinds de eerste manuscripten, en ook vanwege mogelijke fouten in vertalingen in verschillende talen en uiteenlopende meningen in dogma's.

De eerste vertaling van de Bijbel in de vulgaire taal, en ook de eerste gedrukte versie, was de Bijbel die Luther in de 16e eeuw in het Duits vertaalde.

Archeologie heeft ook interessante ontdekkingen opgeleverd met betrekking tot de conformatie van de historische bijbelse teksten zelf.