Bioremediatie: wat het is, typen en voorbeelden

Wat is bioremediatie?

Bioremediatie is een tak van biotechnologie die verantwoordelijk is voor alle processen die bijdragen aan het herstel van een deel of een deel van een besmette ruimte door het gebruik van levende organismen.

De term bioremediatie ontstond in de jaren 80, toen biotechnologische vooruitgang het mogelijk maakte om het potentieel van bepaalde micro-organismen te ontdekken om organische verbindingen te absorberen en af ​​te breken.

In die zin kunnen levende organismen die worden gebruikt in ontsmettingsprocessen een biologische oorsprong hebben of kunnen ze in het laboratorium worden gemaakt met behulp van genetische manipulatietechnieken om specifieke kenmerken te verkrijgen.

Bioremediatie staat ook bekend als biocorrectie.

Soorten bioremediatie

Er zijn drie soorten bioremediatie:

1. enzymatische afbraak

Het verwijst naar ontsmetting door het gebruik van enzymen die in industriële hoeveelheden worden geproduceerd en die verantwoordelijk zijn voor het afbreken van giftige componenten.

Een voorbeeld van enzymatische bioremediatie is het gebruik van peroxidase, een enzym dat wordt gebruikt om fenolen in afvalwater af te breken. Fenolen zijn organische aromatische verbindingen die co-kanker kunnen zijn, dat wil zeggen dat ze de vorming van kanker kunnen stimuleren in combinatie met een andere kankerverwekkende stof.

2. microbiële sanering

Het is een soort bioremediatie waarbij gebruik wordt gemaakt van autochtone of geïnoculeerde bacteriën of schimmels die het vermogen hebben om giftige stoffen om te zetten in kleinere stoffen. Dit elimineert de vervuilende factor niet, maar helpt wel om de toxiciteit ervan te verminderen.

Een emblematisch voorbeeld van microbiële sanering is het gebruik van bepaalde bacteriën bij het morsen van olie, omdat ze het vermogen hebben om bepaalde componenten in koolwaterstoffen af ​​te breken.

3. Fytoremediatie

Het is een soort biocorrectie waarvoor planten nodig zijn om het milieu te ontsmetten.

In die zin zijn er zes soorten fytoremediatie:

3.1 Fytoextractie

In dit geval worden de bladeren en wortels van de planten gebruikt om metalen te concentreren.

Een voorbeeld van fytoextractie is het gebruik van queliet ( Amaranthus hybridus L. ), een plant die het vermogen heeft om lood en cadmium in de bodem op te nemen.

3.2 Fytodegradatie

Het is een soort bioremediatie waarbij planten vervuilende stoffen opnemen en concentreren om ze om te zetten in eenvoudigere en dus minder giftige of op zijn best onschadelijke stoffen.

Een voorbeeld van fytodegradatie zijn populieren ( Populus ) die moleculen van methylterbutylether (MTBE) kunnen afbreken, een chemische stof die wordt gebruikt bij de fabricage en die zeer vervuilend is.

3.3 Fytostabilisatie

Verwijst naar het gebruik van planten die tolerant zijn voor zware metalen om te voorkomen dat deze componenten de ondergrond of de atmosfeer binnendringen.

Een voorbeeld van bioremediatie door fytostabilisatie is het gebruik van Vulralia ( Anthyllis kwetsararia ) voor de opname van cadmium, zink en lood.

3.4 Rhizofiltratie

Het is een techniek die de wortels van bepaalde plantensoorten gebruikt om zware metalen in aquatische omgevingen te absorberen, concentreren en af ​​te breken.

Een voorbeeld van rhizofiltratie was het gebruik van zonnebloemplanten ( Helianthus annuus ) om radioactieve componenten te absorberen in afvalwater nabij Tsjernobyl, Oekraïne, na het nucleaire ongeval in 1986.

3.5 Fytostimulatie

Het is een vorm van bio-correctie die bestaat uit het gebruik van planten die de groei van micro-organismen (bacteriën of schimmels) stimuleren om vervuilende stoffen af ​​te breken.

Een voorbeeld van fytostimulatie is de teelt van gras ( Festuca arundinacea ) voor de afbraak van koolwaterstoffen.

3.6 Fytovolatilisatie

Het bestaat uit de opname van verontreinigende componenten die, wanneer ze de bladeren van planten bereiken, door transpiratie in de atmosfeer worden verdampt.

Een voorbeeld van fytovolatilisatie zijn populieren ( Populus ), die niet alleen fytodegradeerbaar zijn, maar ook trichloorethyleen kunnen verdampen, een chemische stof die wordt gebruikt als koelmiddel en als vetoplosmiddel en die wordt beschouwd als een carcinogeen element.

Zie ook Biotechnologie.