16 Kenmerken van de fabel (met voorbeelden)

Wat zijn de kenmerken van een fabel?

De fabel is een literair genre dat bestaat uit een kort verhaal met een didactische of moraliserende bedoeling, waarvan de personages, bijna altijd dieren of vermenselijkte dingen, acties en gedragingen ontwikkelen waarvan de gevolgen een les belichamen.

Laten we één voor één leren wat de belangrijkste kenmerken van de fabel zijn om dit belangrijke genre beter te begrijpen.

1. Het is een populair genre

Illustratie uit de fabel The Fox and the Raven van Aesop.

De fabel is een genre met een populair karakter, wat betekent dat het verband houdt met de structuur van waarden en belangen van de samenleving als geheel. Daarom wordt het meestal mondeling overgedragen, hoewel het sinds de oudheid werd opgenomen in de educatieve plannen van jonge generaties volgens de gebruiken van die tijd.

2. Het is kort

De fabels zijn korte verhalen, zodat ze de aandacht van de lezer in een paar regels vestigen, om de effectiviteit van de boodschap te garanderen.

3. Het kan verwant zijn in proza ​​of vers

Fabels geschreven in zowel vers als proza ​​zijn te vinden. Alles hangt af van de keuze van de schrijver, afhankelijk van zijn stijl, gebruik of doel.

4. De verhalende structuur is eenvoudig

De verhalende structuur van de fabel is meestal eenvoudig en is onderverdeeld in de volgende delen:

• Beginsituatie, conflict, uitkomst of oplossing, moreel.

5. Het verhaal is lineair

Vanwege de beknoptheid en het doel van de fabel is het verhaal lineair. Dit betekent dat het verhaal van begin tot eind wordt verteld zonder tijdverschuivingen die het risico kunnen lopen de boodschap te begrijpen. In die zin zijn de fabels direct.

6. Heeft een verteller van een derde persoon

De fabel wordt verteld door een verteller van een derde persoon, die niet alleen het verhaal vertelt en alles weet wat de personages doen, maar ook een sanctie heeft die de interpretatie van de feiten leidt.

7. Heeft een moraliserend of didactisch karakter

De fabel sancteert altijd karakters die ondeugd of zonde begaan, dat wil zeggen, het gaat er altijd om hen een voorbeeldige straf te geven die dient om de correlatieve deugd te onderwijzen.

Fabels proberen de gevolgen van bepaalde acties of gedragingen bloot te leggen, om daaruit een morele of ethische lering te halen. Om deze reden zijn fabels meestal gericht op kinderen.

8. Bevat een moraal

Alle fabels bevatten een moraal. Moraal wordt een morele leer genoemd die blijkt uit de opeenvolging van gebeurtenissen in het verhaal. In dit literaire genre wordt de moraal niet overgelaten aan de interpretatie van de lezer, maar is expliciet in de tekst, zo kort als een zin of als een strofe. Men kan dan zeggen dat de moraal deel uitmaakt van de structuur van een fabel.

Bijvoorbeeld de fabel The Labrador and the Wolf of Aesop.

Een boer leidde zijn team na dagelijkse arbeid naar een beek. De door uitputting terneergeslagen ossen riepen uit: - Eindelijk is de dag voorbij! Het werk was hard en een beetje vers water doet ons geen pijn. Laten we het juk achterlaten en laten we drinken. Terwijl ze zo aan het praten waren, kwam er een hongerige wolf voorbij die, op zoek naar voedsel, de ploeg vond en de twee binnenkanten van het juk begon te likken. Daarna, beetje bij beetje en zonder het te beseffen, stak hij zijn nek erin en, niet in staat om zichzelf van het juk te bevrijden, trok hij met zijn schokken de ploeg door de groef. De boer keerde daarop terug, toen hij hem zag zei hij: Ah, verdomde beest! Als je maar je prooi en diefstal opgaf om jezelf te wijden aan het bewerken van het land…

Moraal
Als toeval je werk geeft, stop dan met bedrog en ontspan.

9. De moraal kan in de inleiding of in de conclusie zijn

Volgens het type fabel of de verhalende stijl van de auteur kan de moraal in de inleiding zitten - dat wil zeggen in de belofte -; of in de conclusie - in de epimitio.

10. U kunt naar dialogen of verslagen van evenementen gaan

De fabel als verhaal kan gaan naar dialogen tussen personages of verhalen van gebeurtenissen. Het hangt af van de auteur en de stilistische context. Zo komt de fabel van Aesopus vaak in dialoog.

11. Personages kunnen gehumaniseerde mensen, goden of dieren en objecten zijn

Over het algemeen zijn de personages in een fabel dieren of gehumaniseerde objecten. Dit vergemakkelijkt het begrijpen van die aspecten die u wilt benadrukken, omdat karakteristieke elementen van dieren of objecten worden gebruikt die gemakkelijk te begrijpen zijn.

Bijvoorbeeld de fabel The Hare and the Turtle of Aesop. Laten we eens kijken:

Een schildpad en een haas maakten ruzie over wie sneller was. Zo hebben ze een datum en een plaats vastgesteld en gescheiden. De haas, vanwege zijn natuurlijke snelheid, verzuimd te rennen, viel op de rand van de weg en viel in slaap. Maar de schildpad, die zich bewust was van zijn eigen traagheid, stopte niet met rennen en nam dus de slapende haas voor zich en won de prijs van de overwinning.

In sommige gevallen kunnen er fabels zijn die menselijke karakters bevatten, en deze kunnen al dan niet worden vermengd met antropomorfe dierlijke karakters.

12. Personages zijn archetypisch

De personages belichamen archetypen van waarden of anti-waarden die ze willen contrasteren om een ​​effect van betekenis te veroorzaken. Zo fungeren de personages in de fabels altijd als antagonisten. Dit betekent dat elk personage een deugd of een zonde vertegenwoordigt, uit wiens contrast de moraal ontstaat.

13. Het is tijdloos

Omdat ze focussen op het educatieve doel, zijn de fabels tijdloos, dat wil zeggen, ze gehoorzamen niet aan een specifieke historische context, maar claimen eerder universaliteit.

14. Onderwerpen

Vanwege het moraliserende karakter van de fabels, draaien de thema's meestal rond het gedrag van de subjecten in de samenleving, dat wil zeggen dat ze gericht zijn op het blootleggen van waarden- en gedragscodes. Om deze reden legt de fabel de gevaren van ondeugden en asociale attitudes bloot. Bijvoorbeeld: hebzucht, afgunst, gebrek aan empathie, trots, hebzucht, overmatig zelfvertrouwen, etc.

15. Er zijn verschillende soorten fabels

Er zijn verschillende soorten fabels, hoewel ze allemaal voldoen aan de elementen die we hebben blootgelegd. Laten we hieronder de belangrijkste typen of klassen fabel bekijken:

• Situatiefabellen: het zijn die fabels die twee momenten bevatten:
  • een personage zit in de problemen, een ander personage verwoordt zijn ongeluk, zelfs als het de ontwikkeling van het verhaal niet beïnvloedt.
  Agonal-fabels: zijn gestructureerd in drie delen:
  • ze ontmaskeren een personage voor een dilemma, een ander personage antagoneert en vertegenwoordigt een tweede positie, de situatie wordt geëvalueerd en gesanctioneerd.
  Etiologische verhalen: zeer korte fabels geleid of morele gekroond.

16. Het is een oud genre

Fabels bestaan ​​al sinds de oudheid. Er is nieuws dat fabels circuleerden in de oude cultuur van India, van waaruit ze de Helleense wereld zouden hebben bereikt. Het was de Griekse Aesop die de fabels op schrift stelde en ze een literaire vorm gaf.