Betekenis van telecommunicatie (wat ze zijn, concept en definitie)

Wat zijn telecommunicatie:

De telecommunicatie zijn de transmissieafstand informatiegegevens elektronisch en / of technologische.

De informatiegegevens worden door middel van elektrische signalen naar de telecommunicatieschakelingen getransporteerd.

Een basis telecommunicatiecircuit bestaat uit twee stations, elk uitgerust met een ontvanger en een zender, die kunnen worden gecombineerd om een ​​zendontvanger te creëren.

Telecommunicatienetwerk

Een telecommunicatienetwerk bestaat uit meerdere onderling verbonden ontvanger- en zenderstations die informatie uitwisselen. Het grootste en bekendste netwerk is internet. Andere kleinere netwerken zijn telefoonnetwerken en particuliere radio-uitzendingen.

Zie ook:

• Internet.Networks.

Telecommunicatiesysteem

In een telecommunicatiesysteem worden kabels, glasvezel of elektromagnetische velden over het algemeen gebruikt voor de transmissie van telecommunicatiesignalen. De gebieden die vrij zijn van verzending en ontvangst van gegevens door elektromagnetische velden staan ​​bekend als draadloos en radio.

Telecommunicatiegeschiedenis

Telecommunicatie, zoals we die nu kennen, had zijn eerste keerpunt in 1800 toen Alessandro Volta de elektrische cel of elektrische cel uitvond. De volgende grote vooruitgang op dit gebied was de elektromagnetische telegraaf die in 1835 door Samuel Morse werd ontwikkeld en al snel de uitbreiding van de telefoon in 1876 toen Alexander Graham Bell zijn patent in de Verenigde Staten verkreeg. Van daaruit kende de vooruitgang in de telecommunicatie een ongebreidelde groei.

Internationale Telecommunicatie-unie (ITU)

De International Telecommunication Union (ITU) of Unión Internacional de Telecomunicaciones en español, is een agentschap van de Verenigde Naties (VN) dat tot doel heeft telecommunicatiediensten en -activiteiten over de hele wereld te coördineren.