Betekenis van subjectief (wat is het, concept en definitie)

Wat is subjectief:

Subjectief wordt gezegd van een perceptie, mening of argument dat overeenkomt met de eigen manier van denken over een onderwerp. Er wordt ook gezegd van alles dat betrekking heeft op het onderwerp, in tegenstelling tot de rest van de wereld.

Het woord subjectief is afgeleid van het Latijnse subiectīvus , wat 'afhankelijk van iets anders' betekent. Aangenomen wordt dus dat het subjectieve op het onderwerp is gericht. Op deze manier staat het in contrast met het begrip objectief, waarbij het gezichtspunt op het object focust.

Daarom wordt het woord subjectief soms gebruikt om afbreuk te doen aan een opmerking of mening. Bijvoorbeeld: 'Wat u zegt, is erg subjectief.'

Subjectief is een bijvoeglijk naamwoord dat niet verwijst naar een object zelf, maar naar de perceptie van een persoon, die wordt uitgedrukt door middel van taal. De conclusie is relatief, dat wil zeggen dat deze wordt beïnvloed door de context van de tolk en het universum van zijn belangen.

Op deze manier gezien wordt er bij het spreken over iets subjectiefs verwezen naar een mening die niet universeel kan worden toegepast, aangezien het geanalyseerde ding / de realiteit vatbaar is voor verschillende interpretaties.

Er mag echter niet worden geconcludeerd dat het meervoud of relatief karakter van subjectiviteit de inhoud van subjectieve uitspraken ongeldig maakt. Integendeel, het subject is gevalideerd als een noodzakelijk voorbeeld van de ontwikkeling van het eigen denken en een eerdere stap voor sociale overeenkomsten die het samenleven bevorderen.

Verschillen tussen subjectief en objectief

Als het woord subjectief verwijst naar wat behoort tot het observerende onderwerp, verwijst objectief naar wat behoort tot het object, ongeacht de mening van de waarnemer.

Op deze manier is een verklaring objectief wanneer deze niet onderworpen is aan individuele interpretatie, maar verwijst naar de herkenbare kenmerken van een object op zichzelf, dat kan worden waargenomen, gemeten of geverifieerd.

Een bepaalde berg kan bijvoorbeeld groot of klein zijn, afhankelijk van de referenties van het onderwerp. 'De Bolívar-piek is enorm.' Enorm over wat en voor wie? Het is een persoonlijke perceptie.

Objectieve informatie zou zijn om de specifieke hoogte van de berg te bepalen met gespecialiseerde instrumenten. Bijvoorbeeld: "Bolívar Peak in Venezuela heeft een hoogte van 5007 meter boven zeeniveau." Deze "objectieve" gegevens maken het mogelijk dat de piek zich op een schaal van vergelijkbare referenten bevindt, hoewel dit de perceptie van het voorbeeldonderwerp niet ongeldig maakt.

Zie ook:

• Objectief Objectiviteit.

Subjectief in de filosofie

In de door Inmanuel Kant in de achttiende eeuw ontwikkelde kennistheorie komt het subjectieve overeen met de subjectiviteit. Subjectiviteit wordt opgevat als het vermogen van een subject om een ​​bepaalde gedachte door middel van taal waar te nemen, te beoordelen, te betogen en te communiceren.

Deze gedachte is zeker geformuleerd vanuit de variabelen van de context van het onderwerp en volgens zijn interesses. Dit doet echter geen afbreuk aan het kritische oordeel. Integendeel, in de filosofie is subjectiviteit de plaats van zelfbewustzijn. Subjectief denken ontkent de controverse niet; vereist het.

Subjectief recht

In de Rechten is het subjectieve recht de macht of het juridische vermogen van een individu om zijn eigen rechten te doen gelden, de rechten van anderen te beperken, iets te bezitten of te eisen in overeenstemming met de wettelijke norm.

Subjectief in grammatica

In de grammatica spreken we van subjectief predicatief complement, een type predicatief complement waarbij het bijvoeglijk naamwoord het onderwerp en het werkwoord aanvult. Bijvoorbeeld in de zin "Het meisje was blij". Het verwijst naar zowel het werkwoord als het onderwerp, waarop een kwaliteit wordt afgedrukt.