Betekenis van klinische psychologie (wat is het, concept en definitie)

Wat is klinische psychologie:

Klinische psychologie is een gebied van de psychologie dat gevallen van geestelijke gezondheid onderzoekt, bestudeert en behandelt. Professionals in de klinische psychologie worden psychotherapeuten genoemd.

Klinische psychologie is een wetenschap binnen de disciplines van de gedragsgeneeskunde zoals de gedrags- of sociale wetenschappen, de biomedische wetenschappen en elk van de medische specialismen.

Gedragsgeneeskunde in dit aspect wordt door Schwarz in 1982 gedefinieerd als een interdisciplinaire discipline die gedragspsychologie en geneeskunde integreert met relevante kennis en technieken voor het begrijpen van de lichamelijke gezondheid en zijn ziekten, en op zijn beurt deze kennis toepast en technieken voor preventie, evaluatie, behandeling en noodzakelijke revalidatie.

Klinische psychologie is gericht op diepgaand onderzoek van een persoon die als een singulariteit wordt beschouwd, doorgaans met gebruikmaking van het theoretische model van de psychoanalyse. Op deze manier worden de factoren en omstandigheden onderzocht die ongemak en verstoringen in de geestelijke gezondheid van individuen beïnvloeden of veroorzaken.

Klinische psychologie wordt gevonden binnen de gezondheidspsychologie, samen met fysiologische psychologie, ontwikkelingspsychologie, sociale psychologie en experimentele psychologie. Elk van deze deelgebieden wordt gedefinieerd en onderscheiden door:

• hun studieobject, hun studiemodel, hun nadruk op studie en de studieonderwerpen.

In deze zin is het onderwerp van studie in de klinische psychologie psychopathologische stoornissen, het studiemodel is gedragsmatig, de nadruk ligt op behandeling en de proefpersonen zijn individuen.

Zie ook Theorieën over persoonlijkheid.