Betekenis van massa (wat is het, concept en definitie)

Wat is massa:

De mis is de belangrijkste ceremonie van de katholieke kerk en de orthodoxe kerk. In deze viering roepen gelovigen de herdenking op van het leven, de passie, de dood en de opstanding van Jezus. Het wordt ook wel de heilige eucharistie of het avondmaal genoemd. Het woord "massa" komt van het Latijnse missa , wat 'verzenden' betekent.

Ook wel de Mass de muzikale composities met opzet gedaan om de begeleiding van de liturgie.

De mis is een ontmoetingsruimte voor de gemeenschap en een gebedsschool. Voor katholieken is het verplicht om de mis op zondag bij te wonen (wat 'Lord's Day' betekent), maar de mis wordt dagelijks gevierd in alle katholieke kerken ter wereld.

Een groot deel van de massastructuur is gebaseerd op de tradities van het jodendom, maar ze zijn aangepast aan het geloof van christenen.

De mis is gestructureerd in verschillende secties, die elk een specifieke betekenis oproepen volgens de evangelieverslagen en een gelijkwaardige spirituele houding oproepen, die wordt uitgedrukt in woorden of lichaamshoudingen (staand gebed, geknield gebed, luisterpositie), enz.).

Delen van de massa

De massa is verdeeld in verschillende delen, die op hun beurt worden opgesplitst in kleinere. Laten we eens kijken:

Eerste riten

Voordat de Heilige Mis goed begint, wordt er een reeks rituele symbolen uitgevoerd die spirituele bereidheid tot deelname opwekken of uitdrukken. Dit zijn:

De ingangsprocessie, waarbij de gelovigen de ingang van de priester vergezellen en zich voorbereiden om hun plaatsen te lokaliseren. De eerste begroeting, waarin de priester de Heilige Drie-eenheid aanroept door middel van het kruisteken, begroet de vergadering en verwelkomt hen. De boetedoening, waarbij alle deelnemers erkennen dat ze gezondigd hebben en klaar zijn om Gods leiding van nederigheid te ontvangen. De heerlijkheid, of de verheerlijking van God, gebed waarmee wordt erkend dat alleen God heilig is en dat de gelovigen zijn genade nodig hebben. Het gebed verzamelt zich, waarbij de priester alle intenties van de gemeenschap verzamelt en aan God voorlegt.

Liturgie van het woord

De liturgie van het woord, zoals de naam al aangeeft, gaat over de verkondiging van het woord van God in de Bijbel en de weerspiegeling ervan. Het is gestructureerd in verschillende delen of fasen:

Lezingen:
- Eerste lezing: dit komt overeen met de lezing van het Oude Testament, dat de geschiedenis van Israël en zijn profeten oproept. Psalm: komt overeen met de gemeenschappelijke lezing, gebeden of gezongen, van de psalmen. De psalmen zijn poëtische gebeden die aan God zijn opgedragen en veel ervan zijn geschreven door koning David. Tweede lezing: komt overeen met het lezen van de pastorale brieven van de apostelen, het boek Handelingen en de Apocalyps, aanwezig in het Nieuwe Testament. De tweede lezing wordt alleen gedaan op zondag en op plechtige festivals. Lezing van het Heilig Evangelie: Het wordt voorafgegaan door de toejuiching van het Evangelie, dat normaal gesproken "Hallelujah" zingt. Op dit moment wordt een passage uit een van de canonieke evangeliën gelezen, waarin de leer van Jezus verwant is.
Homily: Het is een toespraak van de priester, waarin hij de gelovigen de betekenis van de lezingen tijdens de viering uitlegt. Geloofsbelijdenis: Na het woord en de interpretatie ervan te hebben gehoord, staan de gelovigen op om het geheel van hun overtuigingen als gemeenschap te verkondigen. Gebed van de gelovigen: In deze sectie, de gelovigen die hun behoeften hardop willen uiten, hetzij in hun eigen naam of namens de gemeenschap.

Zie ook Homily.

Liturgie van de eucharistie

Na de liturgie van het Woord volgt het hoogtepunt van de katholieke viering: de liturgie van de eucharistie, waarin de herdenking van het Heilig Avondmaal wordt herhaald, volgens de instructies die Jezus Christus aan zijn apostelen heeft nagelaten. Dit deel is verdeeld in drie fundamentele secties. Namelijk:

Ritueel aanbieden: De gemeenschap van gelovigen biedt de priester het brood en de wijn aan die hij moet wijden. Groot eucharistisch gebed: wanneer de priester de offergaven (brood en wijn) ontvangt, legt hij zijn handen erop en vraagt God, door de Heilige Geest, om ze te transformeren in het lichaam en bloed van Jezus Christus. In deze sectie vertelt de priester nogmaals het gedenkteken aan het Laatste Avondmaal. Communion Rite: De priester presenteert de getransformeerde geschenken aan de gemeenschap en, na het bidden van het Onze Vader en elkaar het geschenk van vrede gegeven te hebben, gaan alle gelovigen naar het altaar om het lichaam en bloed van Jezus in het brood en de wijn te ontvangen.

Afscheid riten

Aan het einde van de communie bidt de priester de gemeenschap van gelovigen die aanwezig zijn geweest, bedankt en zegent ze en spoort hen aan om getuigen te zijn van de opstanding van de Heer.

Mis in muziek

Op het gebied van muziekkunsten is er een vorm genaamd Misa , die precies is gericht op de muzikale begeleiding van de liturgie of het avondmaal.

Muzikale missen werden gepromoot door de katholieke kerk, vooral sinds de 6e eeuw van de middeleeuwen, toen paus Gregorius de Grote de eenmaking van de muziekstijl opdroeg. Daarom werd het soort zang dat werd beoefend Gregoriaans gezongen.

In de middeleeuwen werd de mis strikt a capella gezongen en in de vorm van een gregoriaans, waarin slechts één melodielijn bestond.

Tegen de Renaissance verschenen polyfonische liturgische zang. Samen met de ontwikkeling van polyfonie kwam het orgel binnen als begeleidend instrument, dat werd gebruikt om de ontbrekende harmonische stemmen in het koor te vervangen. Vanaf de barokperiode ontwikkelde zich de kunst van contrapunt en fuga en werd de instrumentatie steeds complexer.

Een muzikale mis bestaat uit de volgende secties: Kyrie Eleison, Gloria, Credo, Sanctus, Benedictus en Agnus Dei. Er zijn veel muzikaal bekende missen zoals de kroningsmis van Mozart, de mis voor de begrafenis van koningin Maria, gecomponeerd door Henry Purcell, de Messa da Capella met vier stemmen van Claudio Monteverdi, enz.

Zie ook

Eucharistie, Sacrament, kenmerken van het christendom.