Betekenis van nationale identiteit (wat is het, concept en definitie)

Wat is nationale identiteit:

Nationale identiteit is het gevoel deel uit te maken van de collectiviteit van een staat of natie. Het is gebouwd op een aantal aspecten die verband houden met de cultuur, taal, etniciteit, religie of tradities die kenmerkend zijn voor de gemeenschap.

Als zodanig is het gebaseerd op het concept van natie, een gemeenschap van mensen die een reeks historisch-culturele banden delen en die binnen een territorium of staat wonen. Nationale identiteit is van fundamenteel belang geweest voor het gevoel van samenhang en eenheid van de staten.

Nationale identiteit is een idee dat voortkomt uit de nationale constructies die zijn uitgevoerd door nationalismen uit de 19e eeuw, voornamelijk in de Europese en Amerikaanse natiestaten, hoewel het zich vervolgens over de hele wereld heeft verspreid.

Naast de culturele elementen van de taal of de tradities, neemt de nationale identiteit meestal ook als referentiekwesties aan, zoals de nationale symbolen, natuurlijke symbolen en onderscheidende tekens, zoals vlaggen, schilden of lofzangen.

Nationale identiteit kan onderhevig zijn aan het politieke kader van een staat, of kan worden gekoppeld aan het meest kneedbare concept van natie, wat betekent dat binnen een staat verschillende nationale identiteiten kunnen bestaan ​​(multiculturalisme en multiculturalisme in sommige Amerikaanse staten, zoals Bolivia), of dezelfde identiteit in verschillende staten (het Joodse volk).

Nationale identiteit kan zich op verschillende manieren en in verschillende mate manifesteren door patriottisme, nationalisme en chauvinisme. Het kan worden uitgedrukt in gevoelens variërend van eigenliefde en trots, tot vreemdelingenhaat en fanatisme.

Evenzo kan nationale identiteit worden gebruikt als een element van verzet tegen kolonialistische overheersing of imperialistische agressies, zoals gebeurde in de 20e eeuw, met de dekolonisatie en bewegingen uit de derde wereld.