Betekenis van taalfuncties (wat ze zijn, concept en definitie)

Wat zijn de taalfuncties:

De belangrijkste functie van menselijke taal is communiceren. Menselijke communicatie werkt echter op verschillende manieren, afhankelijk van het type bericht dat we willen verzenden of het type communicatie dat we proberen te hebben met een of meer gesprekspartners.

In die zin heeft Roman Jakobson binnen de taalkunde zes toepassingen in de taal onderscheiden, die hij classificeert op basis van de functie die ze vervullen in de communicatieve handeling:

1. Beroep of conatieve functie

De appellate of conative functie treedt op wanneer de afzender een bericht uitzendt waarvan hij een reactie, actie of reactie van zijn ontvanger verwacht. Het kan een vraag of een bestelling zijn. We herkennen het in ons dagelijks leven, maar ook in publiciteit of politieke propaganda: "Groene stem", "Heb je het eten gemaakt?", "Vertel me".

2. Referentiële, representatieve of informatieve functie

Het is degene waar de uitgever berichten maakt die verband houden met hun omgeving of objecten die buiten de communicatiehandeling vallen. Het is het type functie dat kenmerkend is voor informatieve contexten, of voor wetenschappelijke verhandelingen of gericht op het overdragen van kennis. Voorbeelden: "De telefoon is nutteloos", "Het regent weer", "Vuur is het product van verbranding".

3. Emotionele, expressieve of symptomatische functie

De emotionele, expressieve of symptomatische functie is gericht op het overbrengen van gevoelens, emoties, stemmingen of verlangens: "Hoe goed ik me vandaag voel", "Ik hou van jou".

4. Poëtische of esthetische functie

Taal wordt gebruikt voor esthetische doeleinden, dat wil zeggen met speciale aandacht voor de zorg voor de vorm zelf en het gebruik van retorische figuren. Het is het type functiekarakteristiek van literaire teksten. Een gedicht, een roman of een tongbreker zijn goede voorbeelden.

Zie ook:

• Poëtische functie De 7 kenmerken die literatuur definiëren.

5. Phatic of contactfunctie

Het is gericht op het valideren van het communicatiekanaal tussen twee gesprekspartners. Het wordt gebruikt om een ​​gesprek te beginnen, te onderhouden of te beëindigen: "Ik hoor je, ja", "Zeker", "Mee eens".

6. Metalinguistische functie

Het is degene die we gebruiken om naar onze eigen taal te verwijzen, dat wil zeggen, wanneer we taal gebruiken om over taal te spreken: "Het woord 'functie' is een vrouwelijk zelfstandig naamwoord", "Dit is een zin".

Zie ook:

• Metalinguistische functie Meta-taal.