Francoïsme betekenis (wat is het, concept en definitie)

Wat is Francoisme:

Francoïsme wordt het politieke, totalitaire en fascistische regime genoemd dat na de burgeroorlog van 1936-1939 in Spanje door generaal Francisco Franco van 1936 tot 1975 is opgelegd.

Generaal Francisco Franco was een militair en dictator die deelnam aan de staatsgreep van 1936 in Spanje tijdens de Spaanse Burgeroorlog en als gevolg daarvan de weg voor hem opende om de politieke figuur te worden die later als dictator zou prevaleren..

Francoïsme was bijna veertig jaar een politiek regime, tot Franco's dood op 20 november 1975.

Franco was de leider van de traditionalistische Spaanse Falange-partij en van de National Syndicalist Offensive Boards (met de initialen FET en JONS), die hem steunden om zijn totalitaire regime op te richten dat zou uitmonden in een dictatuur.

Al deze politieke, sociale en economische gebeurtenissen in Spanje vonden plaats op hetzelfde moment dat de Tweede Wereldoorlog aan de gang was.

Franco kreeg financiële en politieke steun van de regeringen van Hitler en Mussolini. Hij kon de steun aan de Duitsers en Italianen tijdens de oorlog echter niet volledig terugbetalen vanwege economische problemen.

De ideologische grondslagen van het Francoïsme waren gebaseerd op een soort totalitair, anticommunistisch, fascistisch, katholiek en conservatief politiek systeem.

Het Francoïsme was als politiek regime tegen de neigingen en ideologieën van links om te voorkomen dat het communisme zich zowel in Spanje als in Europa vestigde en ontvouwde.

Tijdens het Franco-regime was de configuratie van politieke partijen die tegen de regering waren verboden, alleen het bestaan ​​van groepen met een zekere politieke gevoeligheid was toegestaan, waaraan Franco bepaalde taken toevertrouwde, maar onder zijn controle.

Zoals in elk totalitair systeem, werkten de media ook onder een door Franco opgelegde beperking, daarom werd de gepubliceerde informatie altijd gecontroleerd om ideologische controle te hebben, om de vrijheid van meningsuiting te beperken, zelfs tot de mensenrechten van Spaans.

Het Francoisme beperkte bovendien de burgers om gebruik te maken van hun regionale talen en culturele uitdrukkingen, met als doel de mensen verder te beheersen. Het was een tijd waarin er veel armoede en honger was.

Echter, na zoveel jaren van het Francoisme, verzwakte het systeem en integendeel, protesten, stakingen en tegenstanders namen toe.

Na de dood van Franco eindigde het Francoïsme en begon rond 1977 een nieuwe politieke periode in Spanje.

Zie ook de betekenis van totalitarisme en fascisme.

Kenmerken van het Francoïsme

Het Francoïsme werd gekenmerkt door te evolueren in verschillende stadia tot aan zijn absolute achteruitgang. Maar het belangrijkste kenmerk dat opvalt, is het repressiesysteem dat werd geïmplementeerd om totalitaire macht uit te oefenen, wat bijgevolg de emigratie van veel Spanjaarden veroorzaakte.

Andere kenmerken zijn:

• Het Francoisme steunde als politiek regime geen linkse ideologieën, of het nu een revolutionaire of democratische burgerlijke beweging was; slechts één enkele politieke partij genaamd de Spaanse Traditionalistische Falange en de National Unionist Offensive Boards (FET en JONS) was toegestaan. De andere politieke partijen of groepen werkten clandestien omdat ze strikt verboden waren. Het katholicisme was tijdens het Francoïsme uiterst belangrijk, omdat het educatieve en zelfs politieke en economische controle kreeg toegewezen. De media werden gecontroleerd door het militaire bevel om om de publieke opinie te reguleren en de figuur van Francisco Franco te verhogen. Het recht om andere talen en regionale culturele uitingen te spreken werd gecensureerd en ontkend. Tijdens Franco's regime raakte hij gewend aan het gebruik van blauwe hemden, uniformen en rode baretten. Een traditionalistisch Spanje werd verheven gebaseerd op het katholicisme en zelfs antimodern.