Betekenis van het recht op leven (wat is het, concept en definitie)

Wat is recht op leven:

Het recht op leven wordt gedefinieerd als het recht dat ieder mens op geen enkele manier het leven en zijn waardigheid mag worden ontnomen, dat wil zeggen het is het universele recht om zijn eigen leven te leiden.

Het recht op leven is vastgelegd in artikel 3 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, afgekondigd in 1948, waarin staat dat:

Ieder individu heeft recht op leven, vrijheid en veiligheid.

Staten en verschillende sociale instellingen zouden de plicht hebben om het leven van mensen onder alle omstandigheden te beschermen, te respecteren en te garanderen. Dit beperkt zich niet alleen tot het vermijden van dood en moord, maar ook tot het scheppen van optimale voorwaarden voor de ontwikkeling van een waardig leven.

Op grond hiervan wordt een opzettelijke poging om een ​​persoon te schaden, te verwonden of te beroven van het leven beschouwd als een schending van het recht op leven.

Het recht op leven heeft sinds de afkondiging de meeste internationale verdragen en grondwetten van de wereld geïnspireerd en gesticht, omdat het verschillende implicaties heeft. Onder hen:

• het recht op vrijheid; het recht op zekerheid; het recht om te overleven en het recht op volledige ontwikkeling.

Onder enkele concrete voorbeelden van bescherming van het recht op leven kunnen we noemen:

• Afschaffing van de doodstraf; Wetten voor de bescherming van burgers, vooral de meest kwetsbaren:
  • Wetten ter bescherming van kinderen en jongeren: Wetten ter bescherming van vrouwen;
  Recht op asiel (voor vluchtelingen).

Zie ook:

• Mensenrechten, doodstraf.

Belang van het recht op leven

Filosofische, sociologische, antropologische, ethische, biologische, politieke en religieuze principes (het leven als een heilige gave) worden erkend rond de rechtvaardiging van het recht op leven.

De aanvankelijke geest die gepaard ging met de formulering van het recht op leven in 1948 was echter het onderdrukken en beëindigen van de repressie en het misbruik van het staats- en regeringsapparaat tegen het leven van burgers, dat monsterlijke niveaus had bereikt in de tweede wereldoorlog.

Zowel de Holocaust als andere oorlogsrampen onderstreepten de dringende noodzaak om mensen te beschermen tegen de doodstraf en het uitroeiingsbeleid van regeringen.

Zo wordt het recht op leven een fundamentele en onmisbare voorwaarde voor het genieten van vrijheid, veiligheid en de volledige ontwikkeling van de persoon in een omgeving van sociale garanties.

Het recht op leven en de doodstraf

Zoals we hebben gezien, werd het recht op leven geboren om de doodstraf te beteugelen. Momenteel zijn er in sommige landen, waaronder sommige die de mensenrechten onderschrijven, aanzienlijke spanningen rond het bestaan ​​van de doodstraf. In die zin blijven mensenrechtenverdedigers vechten voor de afschaffing van de doodstraf door deze te beschouwen als een schending van de universaliteit van het recht op leven.

Het recht op leven en het recht om geboren te worden

Voor een sector van de samenleving begint het menselijk leven vanaf de conceptie. Daarom begint het recht op leven voor deze sector met het verdedigen van het recht om geboren te worden. De verschillende christelijke kerken, hoewel niet alleen zij, waren bijzonder strijdlustig in deze kwestie, dus hebben zij zich consequent verzet tegen de legalisering van abortus.

Een andere sector van de samenleving is van mening dat het menselijk leven pas vanaf de geboorte begint. Op deze manier denken ze dat abortus geen schending is van het recht op leven, aangezien het onderwerp niet bestaat tot het einde van de bevalling.

Het recht op leven, gewapende conflicten en sociale onzekerheid

Het recht op leven wordt met name geschonden door sociale onzekerheid (gemeenschappelijke onderwereld of georganiseerde onderwereld) en door verschillende gewapende conflicten. Deze situaties genereren belangrijke migrerende mobilisaties van mensen die hun leven willen beschermen en dat van henzelf, die vluchtelingen worden genoemd.

Regeringen die mensenrechten onderschrijven, moeten een passend beleid hebben voor de zorg en bescherming van deze sociale groepen.

In dit geval is een concreet voorbeeld van de verdediging en bescherming van het recht op leven dat de wetgeving het recht op asiel en subsidiaire bescherming beoogt.

Het recht op leven en milieu

De klimaatveranderingen waarmee de wereld vandaag wordt geconfronteerd, vormen op zichzelf een bedreiging voor het recht op leven van toekomstige generaties. Dit uitgangspunt drijft het werk van een belangrijk deel van de milieuorganisaties van de wereld.