Betekenis van constructivisme (wat is het, concept en definitie)

Wat is constructivisme:

Constructivisme is een theorie waarbij de kennis en persoonlijkheid van individuen permanent in opbouw zijn omdat ze reageren op een continu proces van dagelijkse interactie tussen affecten, cognitieve aspecten en sociale aspecten van hun gedrag.

Deze theorie is ontwikkeld door psycholoog, epistemoloog en bioloog Jean Piaget en is toegepast op verschillende gebieden zoals psychologie, filosofie en onderwijs (pedagogie). Erkend moet echter worden dat de theorie op een andere manier een bezorgdheid herhaalt die al aanwezig is in epistemologie en epistemologie.

Een artistieke beweging die tot de eerste golf van avant-gardes van de 20e eeuw behoort, wordt ook constructivisme genoemd.

Constructivisme in de psychologie

Constructivisme in de psychologie stelt dat individuen een actief onderdeel zijn van hun leerprocessen, constructie van realiteit, perceptie van ervaringen. Voor constructivisme zijn het de individuen die betekenis geven aan wat is geleefd, en daarom kunnen ze niet worden gezien als louter ontvangers van externe bepalingen. Op dit punt onderscheidt constructivisme zich van positivisme.

Constructivisme in het onderwijs

De constructivistische leertheorie stelt dat individuen hun vermogen tot cognitie kunnen ontwikkelen en verbeteren door middel van interactieprocessen via verschillende tools. Hierdoor kunnen ze verschillende manieren ontwikkelen om problemen op te lossen en daardoor hun opvattingen over kennis en de wereld heroverwegen.

Het paradigma van deze theorie is dat leren gaat over een dynamisch en participatief proces, waarbij de persoon een actieve agent en protagonist is van zijn eigen cognitieproces.

Zie ook Leren

Constructivisme in de filosofie

Constructivistische filosofie of epistemologisch constructivisme stelt dat de representatie van de wereld niet reageert op de realiteit zelf, maar op interactieprocessen van de manieren van toe-eigening van individuen en sociale groepen tegen de realiteit. Daarom is voor het filosofisch constructivisme het beeld van de werkelijkheid constant in opbouw en transformatie en gehoorzaamt het niet aan objectieve variabelen, maar aan de subjectieve manier waarop het menselijk wordt waargenomen.

Constructivisme in de kunst

Constructivisme is een avant-gardistische artistieke en architecturale beweging die in Rusland is geboren, een paar jaar voor de bolsjewistische revolutie. Het concept is ontwikkeld door Tatlin tussen 1913 en 1914 vanuit zijn connectie met Picasso en de kubisten.

Het was het resultaat van experimenten met verschillende materialen in de echte ruimte. De onderzochte materialen waren hout, draad, stukjes karton en plaatwerk. In tegenstelling tot suprematisme, een andere abstracte beweging, probeerde het constructivisme illusoire middelen opzij te zetten.

Vanwege de connectie met de postulaten van het Russische communisme verwierpen de constructivisten het concept van levenskunst, reduceerden ze tot kleine groepen proxies en probeerden ze een collectief niveau te bereiken in overeenstemming met de principes van de nieuwe Sovjetideologie.

Zie ook Gnoseology.