Betekenis van hebzucht (wat is het, concept en definitie)

Wat is hebzucht:

Hebzucht wordt de buitensporige wens van een persoon genoemd om rijkdom en eigendom te hebben. Het woord als zodanig komt van het Latijnse cupiditia , dat op zijn beurt is afgeleid van cupidĭtas , cupiditātis .

Hebzucht impliceert in deze zin een heftig verlangen naar bezit, of het nu materieel (rijkdom, eigendom, goederen) of immaterieel (status, macht, invloed) is.

In hebzucht streven mensen naar meer dan ze nodig hebben om te leven. Daarom kan het ertoe leiden dat mensen zich buiten moraliteit en wettigheid gedragen.

In feite wordt hebzucht in het christendom beschouwd als een van de zeven hoofdzonden, omdat het een zonde van overdaad is. Daarom is hebzucht het tegenovergestelde van deugden zoals vrijgevigheid, solidariteit of terughoudendheid.

Dit betekent echter niet dat elk verlangen naar materiële bezittingen noodzakelijkerwijs hebzucht is, omdat het hebben en opbouwen van activa een positieve zaak is.

Wat hebzucht negatief maakt, is de buitensporige en onverzadigbare honger naar bezittingen, waar geen matiging of respect voor anderen is.

Uit nieuwsgierigheid kunnen we hieraan toevoegen dat bij het stierenvechten de gretigheid van de stier om te proberen een bundel bedrog te rammen die hem wordt aangeboden, hebzucht wordt genoemd.

Zie meer over Deadly Sins.

Verschil tussen hebzucht en hebzucht

Hebzucht en hebzucht zijn relatief synoniem. Beide verwijzen naar iemands wens om alle mogelijke rijkdom, eigendommen en bezittingen te bezitten.

Ze verschillen echter in die zin dat terwijl in hebzucht dit verlangen naar bezittingen samengaat met de wens om ze te bewaren en ze niet uit te geven, in hebzucht is er niet per se een gretigheid om bezittingen te bewaren, alleen om ze zonder mate te hebben.

Zie meer over hebzucht.