Kleurenwiel: wat het is, kleuren en modellen (met afbeeldingen)

Wat is de kleurencirkel?

Een kleurenwiel is een hulpmiddel waarbij de kleuren die zichtbaar zijn voor het menselijk oog zijn gerangschikt.

In dit chromatische wiel werken een reeks kleuren samen op basis van hun hiërarchie (primaire, secundaire of tertiaire kleuren), zodat het wordt gebruikt als hulpmiddel om harmonische of contrasterende kleurencombinaties te maken.

Traditionele kleurencirkel (RYB)

Het is het kleurenwiel dat in de 17e eeuw door Goethe werd gepopulariseerd en wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van zes kleuren, drie basiskleuren en drie secundaire kleuren.

• Primaire kleuren: rood, geel en blauw (rood, geel, blauw of RYB) Secundaire kleuren: oranje, groen en paars.

Natuurlijk kleurenwiel

Het komt voort uit de studies van de aard van licht door de wetenschapper Isaac Newton, die ontdekte dat als een segment van natuurlijk licht in een cirkel wordt verdeeld, de volgorde van kleuren resulteert in een kleurencirkel. Uit deze wetenschappelijke vooruitgang kwamen twee wetenschappelijke modellen of vormen van kleurorganisatie naar voren: de additieve en de subtractieve kleurcirkels.

Additief model (RGB)

Het is een model dat de creatie van een nieuwe kleur voorstelt door de toevoeging of toevoeging van andere kleuren van het spectrum, wat leidt tot de witte tint, de som van alle kleuren.

• Primaire kleuren: rood, groen en blauw ( rood , groen , blauw of RGB). Secundaire kleuren: geel, magenta en cyaan.

Subtractief model (CMYK)

Dit model stelt voor om een ​​nieuwe kleur te creëren door het aftrekken of aftrekken van kleur. Dit zou leiden tot de zwarte toon, dat is de afwezigheid van licht.

• Primaire kleuren: cyaan, magenta en geel. Secundaire kleuren: rood, groen en blauw.

In dit geval worden de acroniemen weergegeven door de primaire kleuren (cyaan, magenta , geel) en zwart ( sleutel) , wat wordt verkregen door de eerste drie te mengen.

Het kan u interesseren:

• Betekenis van de kleur blauw.

Kleurcombinaties met het kleurenwiel

Het kleurenwiel wordt gebruikt als hulpmiddel in de beeldende kunst om kleurharmonieën te bereiken die een gewenst effect bereiken. In die zin zijn er verschillende methoden om combinaties te maken:

• Monochromatische harmonie: zoals de naam al aangeeft, is het gebaseerd op het gebruik van een enkele kleur, alleen wordt het in dit geval met verschillende tinten gespeeld. Gebruik bijvoorbeeld verschillende tinten blauw. Analoge harmonie: het bestaat uit het combineren van kleuren die dicht bij de chromatische cirkel staan. Een voorbeeld is geel en oranje. Complementaire harmonie: het bestaat uit het gebruik van kleuren die in tegengestelde posities binnen het kleurenwiel staan. Bijvoorbeeld oranje en violet. Driekleurenharmonie: impliceert het gebruik van drie kleuren die op gelijke afstand van elkaar op het kleurenwiel staan, alsof ze een gelijkzijdige driehoek vormen. Een klassiek voorbeeld is de combinatie van de kleuren geel, blauw en rood.

Oorsprong van het kleurenwiel

Al in de vijftiende eeuw waren er enkele voorstellingen van de primaire kleuren georganiseerd in geometrische vormen zoals wielen, rechthoeken, zeshoeken, enz.

Het was echter de toneelschrijver en wetenschapper Johann Wolfgang Goethe die in zijn Theory of Colors , gepubliceerd in 1810, voor het eerst een kleurenwiel van zes kleuren blootlegde, waarvan er drie primair zijn (ze kunnen niet worden verkregen uit het mengsel van andere kleuren) en drie secundaire kleuren (kleuren verkregen met een mengsel van primaire kleuren).

Hoewel wetenschappelijke vooruitgang het mogelijk heeft gemaakt het kleurengamma dat door het menselijk oog kan worden waargenomen, uit te breiden, wordt het Goethe-kleurenwiel nog steeds gebruikt, vooral op het basisonderwijs of in basiskunststudies.

Momenteel zijn er verschillende soorten kleurencirkels. In alle gevallen is voldaan aan de stelregel die aangeeft dat de warme kleuren zich aan de ene kant van de cirkel (meestal aan de linkerkant) en de koude kleuren aan de andere kant bevinden.