De Canarische regering besluit de roze belasting af te schaffen

Enkele dagen geleden verdiende de Canarische regering het applaus van de bevolking van de archipel, vooral vrouwen, door de verdwijning van de zogenaamde roze belasting in de Canarische EilandenOf wat hetzelfde is, dat vanaf 1 januari 2018 geen enkele vrouw die op de Canarische Eilanden woont belasting hoeft te betalen voor de aankoop van maandverband of tampons.

Het voorstel kwam voort uit de voorstelling van Podemos als de eeuwig genegeerde maar door 50% van de wereldbevolking gesteunde eis: stop met het bestraffen met een belasting wat voor vrouwen essentieel is.Ten slotte presenteerde de minister van Financiën van de regering van de Canarische Eilanden de toepassing van deze maatregel die een historische vooruitgang zal betekenen in de strijd voor gendergelijkheid

Met deze maatregel komen de Canarische Eilanden op één lijn met Canada, het enige land ter wereld dat geen belasting heft op producten voor vrouwelijke hygiëne.

Wat betekenen deze besparingen?

De vraag varieert afhankelijk van wie de vraag beantwoordt; voor de Schatkist zal het uiteraard een andere connotatie hebben dan voor kopers van dit eerste levensbehoefte.

Het is merkwaardig hoe het voorstel is gepresenteerd in relatie tot de gevolgen voor de budgetten, bijna als verontschuldiging om de tegenstanders gerust te stellen, want het betekent slechts een daling van € 220.000 per jaar in de Schatkist .

Op elegant vooruitstrevende wijze wordt benadrukt dat deze onbeduidendheid voor de schatkist een grote opmars zal betekenen voor de vrouwelijke bevolking, wie zal stop met het betalen van tussen de € 8 en € 10 per jaar aan belasting voor het hebben van je menstruatie.

Waarom op de Canarische Eilanden en niet in de rest van Spanje?

Totdat deze maatregel begin volgend jaar van kracht werd, betekende de aankoop van een doos tampons of maandverband op de Canarische Eilanden een prijsstijging van 3% vanwege de IGIC (Canary Islands Indirect General Tax) terwijl In de rest van Spanje was de btw-verhoging 10%, iets dat al een verschil in het voordeel van de Canarische consument markeerde in vergelijking met het Spaanse schiereiland .

Het is tijd om te onthouden dat 10% de zogenaamde verlaagde btw is, terwijl de superverlaagde 4% uitsluitend bedoeld is voor basisbehoeften, dat wil zeggen, die welke essentieel zijn voor het dagelijks leven. Het zou nodig zijn om degenen die de 10% btw toekennen aan artikelen voor vrouwelijke hygiëne te vragen hoeveel vrouwen elke maand de mogelijkheid hebben om te kiezen of ze al dan niet maandverband en tampons gebruiken als ze ongesteld zijn.

Met het verdwijnen van de IGIC zijn de afstanden in termen van rechten tussen vrouwen uit hetzelfde land maar uit verschillende autonome gemeenschappen toegenomen sterker nog, leidend tot de natuurlijke vraag van de benadeelde (en ongemakkelijk voor sommige anderen): waarom de Canarische Eilanden en niet de rest van Spanje? En nogmaals, het antwoord voldoet noch lost op.

The Shield Response

Wat de Canarische Eilanden betreft, is het vermogen om de maatregel van de verdwijning van de roze belasting uit te voeren onafhankelijk, aangezien het de enige gemeenschap in Spanje is met fiscale autonomie om indirecte belastingtarieven in te stellen.

De Spaanse staat schermt zich af door ballen uit te gooien met het argument dat deze maatregel niet kan worden toegepast aangezien deze wordt geregeld door een richtlijn van de Europese Gemeenschap. Met andere woorden, zonder hun goedkeuring kan er niets worden gedaan.

De vraag is of de rest van de Europeanen bereid is maand na maand te betalen, gedurende de 30 jaar die gemiddeld de vruchtbare leeftijd van elke vrouw dekt , een belasting die hen schijnt te straffen omdat ze als vrouw geboren zijn.

Misschien is het niet zo belangrijk om in het Europees Parlement te praten over een kwestie die 50% van de bevolking die het vertegenwoordigt treft.

Gelijkwaardigheid… ?

Waarschijnlijk, aangezien we al gewend zijn om meer te betalen voor dezelfde producten alleen om ons de vrouwelijke versie van dezelfde artikelen aan te bieden, ze kunnen wachten tot we het nog een keer opgeven.

Misschien zou het Ministerie van Gelijkheid dat 10 jaar geleden in ons land werd opgericht, moeten overwegen om in dit verband een stap te zetten om de roestige tandwielen van gelijkheid die het verdedigt, in gang te zetten, niet alleen op het gebied van gender maar ook tussen personen met gelijke rechten uit hetzelfde land ongeacht de autonome gemeenschap waarin zij wonen.

Misschien zullen we ondertussen een nieuw beeld toevoegen op de luchthavens van vluchten vanaf de Canarische Eilanden, dat van het uitputtend zoeken in dameskoffers op zoek naar dozen en dozen met tampons.