Autobiografie: wat is het

Schrijven kan worden gedefinieerd als een systeem van grafische weergave van een taal, door middel van getraceerde tekens, in ons geval letters. Dit doet geen recht aan betekenis als we ons tot schrijven wenden: Schrijven en lezen zijn een kunst, een voorouderlijk communicatiemiddel, een rangschikking van symbolen dat in staat is vreugde, verdriet, woede, angst en alle emoties die in de mens aanwezig zijn op te roepen.

Binnen de leeswereld kunnen we verschillende soorten literaire genres onderscheiden, op basis van de inhoud en structuur van het werk.We kennen allemaal verhalen, romans, fabels. Toch is er ander materiaal van meer didactische aard, zoals essays, wetenschappelijke verhandelingen, oratoria en vele andere varianten.

Binnen de didactische literaire stroming (die iets probeert te leren) en het invoeren van het verhaal vinden we een bijzonder opvallend genre en weinig verkend door de algemene bevolking: autobiografie. Als je wilt weten wat het is, wat de onderdelen zijn en de richtlijnen om het correct te doen, lees dan verder.

Wat is een autobiografie?

Om deze term correct te begrijpen, is het het beste om naar de etymologie te verwijzen. Het woord autobiografie komt van 3 Griekse begrippen: autos (van zichzelf), bio (leven) en grapho (schrijven). Het uitgangspunt is eenvoudig: de persoon vertelt zelf over zijn leven.

Vanuit een gezichtspunt dat minder beperkt is tot de Griekse terminologie, kunnen we een autobiografie definiëren als een verhalend genre waarin de auteur zelf een reis maakt door de belangrijkste episodes van zijn leven, met speciale nadruk op levenssituaties en het definiëren van mijlpalen, zowel persoonlijk als sociaal.Het wordt beschouwd als een intermediair tussen vertelling en historische teksten, omdat de eigen ervaringen immers subjectief zijn en niet altijd 100% overeenkomen met de werkelijkheid.

We kunnen 5 hoofdkenmerken definiëren die elke zichzelf respecterende autobiografie definiëren. Deze zijn als volgt:

Dus, of je nu een schrijver bent of niet, je kunt altijd besluiten om te gaan zitten en je belangrijkste ervaringen op te schrijven en prestaties wanneer je gaat zitten met de stemming ervoor. Het is niet nodig dat uw werk een bestseller wordt, aangezien een autobiografie een perfect formaat kan zijn voor de herinnering aan en herinnering aan uw figuur in de volgende generaties van de familie die na u groeien.

Delen van een autobiografie

Je mag niet vergeten dat autobiografie een genre is dat zich tussen literatuur en geschiedenis bevindt, dus objectiviteit is vereist, maar ook kunst en opvallende middelen die de aandacht van de lezer vasthouden.Als een autobiografie 100% objectief is en geen taalkundige middelen heeft om lezen plezierig te maken, kan het een glas cement worden dat moeilijk te verteren is.

Over het algemeen volgt een autobiografie de typische structuur: introductie, ontwikkeling en uitkomst In het eerste deel wordt het personage meestal geïntroduceerd ( dat wil zeggen, tegen jezelf), in de ontwikkeling wordt het belangrijkste deel ervan verteld en in de conclusie wordt de eer of het objectieve of subjectieve belang toegekend aan het personage, zodra zijn verhaal is beoordeeld. Nogmaals, dit skelet kan als uitgangspunt dienen, maar vergeet niet dat dit een genre is dat gebaat is bij een freestyle: doe wat je wilt, zolang het maar interessant is om te lezen.

Richtlijnen voor het schrijven van een autobiografie

Zoals het gezegde luidt "naar elke leraar, zijn boekje". De pagina is een canvas om te schilderen en iedereen kan de methode kiezen die het beste bij hem past om zich vrij uit te drukken.In ieder geval volgen hier enkele tips die je kunnen helpen de barrière van lege pagina's te doorbreken.

een. Maak een levenstijdlijn

Voordat je begint met schrijven, kun je het beste een lijn trekken die je reis in het leven weergeeft vanaf het moment dat je werd geboren tot de dag van vandaagAls je het eenmaal voor je hebt, begin dan de feiten die je het meest relevant lijken chronologisch te plaatsen: waar ben je opgegroeid en met wie? Welke activiteiten kenmerkten uw schoolleeftijd? Welke studies heb je afgerond en welke had je graag willen studeren? Welke banen heb je je hele leven gedaan?

Naast deze gegevens die gemakkelijk op een chronologische lijn kunnen worden geplaatst, zijn er nog veel meer abstracte gegevens die ook moeten worden vermeld: de mensen die uw leven het meest hebben beïnvloed, uw verlangens en mislukkingen, doelen, smaken, voorkeuren en vele andere dingen zijn ook belangrijke elementen die u zullen helpen uw figuur tussen de letters van het werk vorm te geven.

2. Zoek naar anekdotes en interessante dingen om te vertellen

Niet alles kan kwantificeerbare feiten zijn: ik ben afgestudeerd in 1998 en heb tot 2006 in de privésector gewerkt. Daarna ben ik naar Italië verhuisd en heb ik weer 10 jaar gewerkt, maar dit keer in de publieke sector. Kun je je een heel werk in dit formaat voorstellen? Aangezien je de lezer of jezelf niet wilt vervelen met schrijven, is het het beste om je belangrijke gebeurtenissen, prestaties en doelen in te voegen met anekdotes die het lezen verlevendigen en je meer een persoon maken in plaats van een karakter

Zelfs de eenvoudigste herinneringen kunnen perfect een autobiografie sieren: de kleur van het haar van je moeder en de geur van haar desserts, die dag dat je opgesloten zat in de badkamer van de school, de warmte van de eerste kus of de gekste reis van je leven. Alles wat voor jou relevant is, kun je meenemen in je werk, want alleen jij beoordeelt wat belangrijk is geweest om jouw persoon te vormen.

3. Kijk naar de historische context

Het heeft weinig zin om je ervaringen te vertellen als je ze niet trouwt met de sociaal-culturele context om je heen. U moet in gedachten houden dat niet alle lezers van uw werk van uw generatie zullen zijn en dat zij daarom mogelijk niet veel van de details van uw ervaringen begrijpen als u ze niet goed in de tijd plaatst.

Hoewel het niet nodig is om van uw schrijven een geopolitiek statement te maken, is het altijd goed teken een overzicht van uw omgeving en hoe deze u op persoonlijk niveau heeft beïnvloed (of jij tegenover de maatschappij daarentegen).

4. Kies een vertrekpunt

Dit is misschien wel de moeilijkste. Stel je een autobiografie voor die als volgt begon: Ik werd geboren uit de baarmoeder van mijn moeder in 1970, in Cádiz, in een openbaar ziekenhuis. Dit is op zijn zachtst gezegd een beetje vreemd.Om deze reden, je kunt beginnen met vertellen waar en wanneer je maar wilt, maar je moet proberen er een interessant startpunt van te maken, misschien vragen oproepend voor de lezer die worden op de volgende pagina's beantwoord.

5. Wees eerlijk en realistisch

Hoewel sommige mensen hun autobiografieën gebruiken als werpwapens, denken we niet dat dit het meest ethische is om te doen. Je reflecteert je ervaringen en je perceptie, maar dit hoeft de mensen om je heen die je niet aardig vindt niet te spatten, zeker niet als ze op geen enkele manier verdedigd kunnen worden.

Een autobiografie is geen hulpmiddel voor de auteur om zichzelf boven de rest te plaatsen: we zijn allemaal mensen, we hebben allemaal dingen te doen vertellen en we spelen allemaal een essentiële rol in de samenleving, anders zouden we er geen deel van uitmaken. Het feit dat u uw ervaringen wilt vertellen, maakt ze niet belangrijker dan de rest, dus nederigheid en vastberadenheid mogen op geen enkel moment verloren gaan.

Zoek externe meningen, vergelijk ervaringen met collega's en familie, stuur schetsen naar mensen om je heen en accepteer verschillende standpunten. Een autobiografie vertelt over je eigen leven en is volledig subjectief, maar aanvallen op andere mensen en een gevoel van verhevenheid zijn voor de lezer nooit smakelijke gerechten.

Hervatten

Eigenlijk zijn al deze richtlijnen indicatief, omdat een autobiografie bijna absolute vrijheid laat qua vorm en schrijfwijze . Je kunt schrijven hoe en waar je wilt, zolang je de waarheid niet verkeerd voorstelt.

Een autobiografie is een uitstekend literair hulpmiddel, vooral als je een onuitwisbare stempel wilt drukken op toekomstige generaties. Alle mensen zijn op onze eigen manier belangrijk, maar slechts weinigen durven zichzelf het belang te geven dat ze verdienen door hun eigen verhaal te vertellen.En jij, durf jij?